PFRON - niepełnosprawność, dofinansowania

Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych- miał już ktoś do czynienia z tą instytucją?

Podzielę się własnym doświadczeniem ,niestety jak na razie nie mam o niej pozytywnej opinii ale może niedługo się to zmieni.Składam wniosek o dofinansowanie do kupna laptopa w ramach likwidacji barier komunikacyjnych.Zobaczymy co z tego wyjdzie.

                                                







23.04.2015
W końcu! Przyszła decyzja o przyznaniu dla mnie i mojego opiekuna dofinansowania do turnusu rehabilitacyjnego. Jestem zadowolona z przydzielonej mi kwoty: dla mnie - prawie 1200 zł, dla opiekuna - 790 zł. W tym roku dofinansowanie dostały tylko osoby mające orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Czyli z roku na rok coraz mniej pieniędzy dostaje PFRON na tego typu rehabilitację chorych. Przykre. W zeszłym roku dostały również osoby z umiarkowaną niepełnosprawnością, w tym roku, nie.
Szkoda tylko, że tak późno dostałam ta decyzję. Jak pisałam wcześniej, chciałam jechać już w terminie od 24 kwietnia - nie wyszło. Teraz muszę szukać nowych, odpowiadającym mym oczekiwaniom terminom, cenom itp. Wszystko to uzależnione jest od spraw rodzinnych, zdrowotnych, od opiekuna.
Teraz mam 30 dni na podjęcie decyzji i zgłoszenie do PFRON wybranego ośrodka i turnusu. Trzeba usiąść przy ulotkach, reklamach i szukać, szukać...Myślicie, że tak łatwo coś znaleźć, żeby było w ciekawym miejscu, wygodnie i jeszcze tanio?


13.04.2015
Nadal żadnych wiadomości dotyczących dofinansowania do turnusu rehabilitacyjnego.  No cóż, chyba trzeba będzie się przejść i dowiedzieć o co chodzi - przecież to aż niemożliwe, że do tej pory nie znają swojego budżetu na ten rok. Zaraz mamy połowę kwietnia, turnusy już trwają, najlepsze tańsze oferty już mi przepadną a ja dalej nic nie wiem. Zła jestem, nastawiłam się już na wyjazd, tak chciałam teraz z tego skorzystać. Przyjdzie mi jechać w październiku. We wrześniu nie mogę z uwagi na składanie nowego wniosku o rentę, czekanie na komisję, tak może zejść cały miesiąc. Lato odpada, zbyt duża cena, za gorąco, tłumy turystów. No nie podoba mi się to wszystko. Nie wiem dla kogo jest przeznaczona oferta dofinansowania do turnusu ale chyba nie dla tych biedniejszych, którym zależy na skorzystaniu z oferty przedsezonowej, po niższej cenie, w terminie w miarę dogodnym - końcówka kwietnia - początek maja to bardzo ładny okres. Październik może być różny. Komu zależy by ten budżet dla niepełnosprawnych był tak późno ustalony? O co w tym chodzi? Pierwszy raz w życiu chciałam skorzystać z tego typu rehabilitacji a tu nic nie wychodzi. Szkoda.


25.03.2015
Wygląda na to,że nie pojadę na turnus rehabilitacyjny w terminie jaki sobie upatrzyłam. Dlaczego? Bo mamy koniec marca a ja nie mam jeszcze przyznanej dotacji. Jak na razie przyszła tylko informacja, że czekają na ustalenie budżetu. Tyle czasu i nie ma budżetu, nie wiedzą jakimi środkami będą dysponować. A co z ludźmi, którzy tak jak ja chcieli skorzystać z dofinansowania i jechać na turnus w terminie, gdy opłata za taki turnus jest mniejsza. Tym mniejsza byłaby kwota ewentualnej dopłaty do turnusu. Z tego tytułu zależało mi na skorzystaniu z okazji jechania gdzieś w okresie przedsezonowym ale jeszcze wtedy, kiedy pogoda jest w miarę dobra - chciałam jechać w połowie kwietnia - wydaję mi się, że to dobry termin tym bardziej, że opalać się nie jadę. To taki idealny czas na spacery, odpoczynek bez tłumów ludzi w fajnym , ciekawym miejscu.
Przyjrzałam się bliżej ofercie z Lądka Zdroju i podoba mi się, łącznie z wycieczką do Pragi. Byłam już wprawdzie i w Lądku i w Pradze ale z przyjemnością odwiedzę te miejsca jeszcze raz.
Czekam z niecierpliwością na dofinansowanie, może jeszcze zdążę załapać się na jakąś ofertę last-minute?


03.02.2015
W tym roku postanowiłam skorzystać z dofinansowania do turnusów rehabilitacyjnych. Nie byłam jeszcze na takim turnusie. Dwa tygodnie z dala od domu na pewno mi się przydadzą, toteż złożyłam odpowiedni wniosek i zaświadczenie lekarskie dotyczące mojego stanu zdrowia jak i potrzeby wyjazdu razem ze mną opiekuna. Ponieważ mam przyznany stopień znaczny niepełnosprawności i stwierdzoną niezdolność do samodzielnej egzystencji, opiekun powinien mi towarzyszyć. Na opiekuna wybrałam swoją mamę, która wie o mojej chorobie dużo, potrafi mi pomóc w razie czego, wie jak reagować. Ale też dlatego, że chcę by oderwała się od domu, skorzystała z możliwości wyjazdu, zmiany klimatu, środowiska oraz by po prostu z nią być. Mam nadzieję, że ten wspólnie spędzony czas spędzimy fantastycznie.
Co mnie zdziwiło w związku z tym wnioskiem o dofinansowanie? To, że trzeba uzasadnić konieczność współuczestnictwa opiekuna, tego, że musi być. Dla mnie jest jasne i po prostu wynika taka potrzeba choćby z tego, że na decyzji o przyznanej niepełnosprawności jest uzasadnienie lekarza stwierdzające
Więc po jeszcze dodatkowe uzasadnienie i to konkretne lekarza POZ? Sam lekarz wypełniający wniosek też był tym faktem zdziwiony i jak powiedział, urzędnicy nie mają kompetencji ani żadnej wiedzy by decydować o tym, czy ma być opiekun czy nie. Dla niego też sama decyzja o przyznaniu znacznego stopnia niepełnosprawności jest jednoznaczna. Lekarz nie bardzo chciał uzasadniać, napisał tylko pokrótce o mojej chorobie. Dopiero na moją prośbę dopisał więcej informacji. Ale jak stwierdził "niech no tylko podważą potrzebę pobytu opiekuna razem ze mną to się tym odpowiednio zajmiemy".
Także wniosek złożony, teraz czekać tylko na decyzję. Z tego co wiem na opiekuna przyznają 750 zł dofinansowania (u nas).
Ośrodek mam już wybrany - "Złoty Łan" w Lądku -Zdroju. Dlaczego tam? Po pierwsze szukałam czegoś w terminie koniec kwietnia - początek maja, ze względów czysto finansowych. Jest to jeszcze termin gdy cena za 14-pobyt jest do przyjęcia dla mnie. Ośrodek w Lądku -Zdroju ma atrakcyjną ofertę i chyba najtańsza - ja luksusów nie wymagam a i na ilościach zabiegów mi nie zależy ponieważ wiem, że takowych raczej nie mogę mieć. Ale zależy mi na spacerach, ciekawych trasach, do tego pięknych okolicach, możliwości zwiedzania. A,że uwielbiam góry Lądek-Zdrój jest dla mnie. I jeszcze coś - ceny nad morzem za 14 dni są wzięte z kosmosu. Właśnie w górach czy w ogóle na południu kraju ceny są atrakcyjniejsze. Mieszkam 30 km od morza i nie bardzo chciałbym tu spędzać czas wolny. Chcę zmiany środowiska, klimatu, krajobrazu.
Mam tylko nadzieję, że dojdzie do tego wyjazdu i że kwota dofinansowania będzie satysfakcjonująca. No, niestety nie stać mnie na dużą dopłatę.



03.01.2015
Jakie zmiany przyniesie nam 2015 r?

- Pierwotnie karty parkingowe, które osobom niepełnosprawnym lub ich opiekunom zostały wydane do 30 czerwca tego roku, miały wygasnąć już 30 listopada 2014 r. Termin został wydłużony w związku z tym, że wiele osób mogło nie zdążyć wyrobić sobie nowego dokumentu

- Dofinansowanie do turnusów rehabilitacyjnych wzrośnie w 2015 roku

Realizując powyższe założenia Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej przygotowało projekt zmian w rozporządzeniu w sprawie turnus rehabilitacyjnych (Dz. U. z 2007r., Nr 230, poz. 169). Wynika z niego, że wskazana w dokumencie grupa będzie mogła korzystać z większego dofinansowania.

Kto i jakim stopniu otrzyma dopłatę:

• 30 % przeciętnego wynagrodzenia:

- osoby niepełnosprawne posiadające orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności,

- osoby niepełnosprawne do 16. roku życia

- osoby niepełnosprawne w wieku 16-24 lat uczące się i niepracujące, bez względu na stopień niepełnosprawności

• 27 % przeciętnego wynagrodzenia:

- osoby niepełnosprawne z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności

• 25 % przeciętnego wynagrodzenia:

- osoby niepełnosprawne z lekkim stopniem niepełnosprawności

• 20 % przeciętnego wynagrodzenia:

- opiekun osoby niepełnoprawnej

- osoby niepełnosprawne zatrudnione w zakładzie pracy chronionej, niezależnie od posiadanego stopnia niepełnosprawności

• 40% przeciętnego wynagrodzenia:

- osoby niepełnosprawne lub ich opiekunowie, gdy zapotrzebowanie takie wynika ze szczególnie trudnej sytuacji życiowej. Z zastrzeżeniem, że wykorzystać opłatę może tylko ten opiekun, który pozostaje z niepełnosprawnym we wspólnym gospodarstwie domowym lub którego uczestnictwo turnusie opłaca sam niepełnosprawny.

Projekt rozporządzenia został skierowany do konsultacji.

źródło: http://praca.gazetaprawna.pl/

15.10.2014

Karta Parkingowa 2014
UWAGA! Obecnie obowiązujące karty parkingowe stracą ważność 30 listopada 2014 r.
Od 1 lipca 2014r. na mocy przepisów ustawy z dnia 23 października 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 1446), zmianie uległy zasady wydawania kart parkingowych osobom niepełnosprawnym i placówkom zajmującym się opieką, rehabilitacją lub edukacją osób niepełnosprawnych. Wydane do tego czasu karty parkingowe stracą swoją ważność z dniem 30. 11. 2014r.
Karta Parkingowa to jedyny dokument uprawniający osoby z niepełnosprawnością do parkowania na "kopertach". Jest wydawana na osobę (nie na samochód) lub placówkę. Sprawdź, jak możesz ją uzyskać.

Karta parkingowa jest dokumentem o standardzie międzynarodowym, który obowiązuje nie tylko na terenie Polski, ale także w krajach Unii Europejskiej. Jednak w poszczególnych krajach członkowskich obowiązują odrębne przepisy wynikające z prawa drogowego dla danego kraju, a co się z tym wiąże, odrębne ulgi i uprawnienia dla osób z niepełnosprawnością.

Kto może otrzymać kartę parkingową?

Zgodnie z ustawą z 23 października 2013 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym i niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 1446) imienną kartę parkingową można otrzymać tylko na podstawie orzeczeń wydawanych przez Powiatowe lub Miejskie Zespoły do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności.

UWAGA! Obecnie obowiązujące karty parkingowe stracą ważność 30 listopada 2014 r. W parlamencie trwają prace nad przedłużeniem tego terminu do 30 czerwca 2015 r.

Od 1 lipca 2014 r. kartę parkingową może otrzymać:
- osoba ze znacznym stopniem niepełnosprawności i znacznie ograniczonymi możliwościami samodzielnego poruszania się,
Uprawnienia do karty parkingowej zachowają jedynie osoby niepełnosprawne ze znacznym stopniem niepełnosprawności, posiadające w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności jeden z trzech symboli przyczyny niepełnosprawności: 04-O, 05-R lub 10-N oraz zawierające wskazanie o spełnieniu przesłanek uprawniających do uzyskania karty parkingowej.
- osoba z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, znacznie ograniczonymi możliwościami samodzielnego poruszania się i kodami w orzeczeniu 04-O (choroby narządu wzroku) lub 05-R (upośledzenie narządu ruchu) lub 10-N(choroba neurologiczna),
- osoba do 16 roku życia ze znacznie ograniczonymi możliwościami samodzielnego poruszania się.

W orzeczeniu o niepełnosprawności w punkcie 9 musi być zaznaczona przesłanka określona w art. 8 ust. 3a pkt 1 i 2 ustawy z 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.) o wskazaniu do wydania karty parkingowej.

Karta parkingowa dla osoby niepełnosprawnej nie przysługuje już osobom z lekkim stopniem niepełnosprawności.
Ważne: Od dnia 1 lipca 2014 r. osoba niepełnosprawna zaliczona do lekkiego stopnia niepełnosprawności nie jest uprawniona do uzyskania karty parkingowej. Jeżeli jednak posiada kartę parkingową wydaną przed tą datą to jej karta zachowuje ważność do dnia określonego jako data ważności karty, nie dłużej niż do dnia 30 listopada 2014 r.
Osoba prywatna otrzymuje kartę parkingową na czas ważności orzeczenia, ale nie dłużej niż na 5 lat.

Gdzie można wyrobić kartę parkingową?

Kartę parkingową wydaje przewodniczący powiatowego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności.

Za wydanie karty parkingowej pobiera się opłatę w wysokości 21 zł na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 24 czerwca 2014 r. (Dz.U. z 2014 r., poz. 843) w sprawie wysokości opłaty za wydanie karty parkingowej oraz warunków dystrybucji blankietów kart parkingowych.

Jakie dokumenty będą potrzebne?

Do otrzymania karty parkingowej potrzebne będą:
- wniosek o wydanie karty parkingowej,
- jedna fotografia o wymiarach 3,5 cm x 4,5 cm, odzwierciedlającą aktualny wizerunek osoby, której wniosek dotyczy, bez nakrycia głowy i okularów z ciemnymi szkłami,
- dowód uiszczenia opłaty za wydanie karty parkingowej,
- składając wniosek przedstawia się do wglądu oryginał prawomocnego orzeczenia o niepełnosprawności, o stopniu niepełnosprawności lub o wskazaniach do ulg i uprawnień - wraz ze wskazaniem do karty parkingowej.

UWAGA! Osoby, które po 1 lipca 2014 r. muszą uzyskać nowe orzeczenie ze wskazaniem do uzyskania karty parkingowej – najpierw muszą stanąć na komisji orzekającej, a dopiero potem, w razie uzyskania uprawnienia do otrzymania karty, uiścić opłatę za jej wyrobienie.

OKRES WAŻNOŚCI KART PARKINGOWYCH:
Wszystkie karty parkingowe dla osób niepełnosprawnych zachowują swoją ważność
na okres na jaki zostały wydane, jednak nie dłużej niż do 30 listopada 2014 r.
Od dnia 1 lipca 2014 r. karta parkingowa wydawana jest wyłącznie na czas określony. Karta parkingowa wydawana jest na okres ważności orzeczenia jednak nie dłużej niż
na okres 5 lat.

Uwaga: Jeżeli orzeczenie uprawniające do karty parkingowej zostało wydane na czas nieokreślony (bezterminowo) albo na okres dłuższy niż 5 lat to i tak karta parkingowa zostanie wydana wyłącznie na okres 5 lat od dnia jej wydania. Jeżeli orzeczenie po dniu 1 lipca zostanie wydane na czas nieokreślony to karta parkingowa straci swoją ważność po 5 latach. Ale w tym przypadku aby uzyskać kolejną kartę wystarczy złożenie wniosku o jej wydanie, nie będzie potrzebne nowe orzeczenie.

Co daje karta parkingowa?
Osoba niepełnosprawna mająca znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się, kierująca pojazdem samochodowym oznaczonym kartą parkingową, może nie stosować się do niektórych znaków drogowych.

Przepis ten dotyczy również:
kierującego pojazdem przewożącego osobę o znacznie ograniczonej możliwości samodzielnego poruszania się,
pracowników placówek zajmujących się opieką, rehabilitacją lub edukacją osób z niepełnosprawnością mających znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się, pozostających pod opieką tych placówek.

Wszystkie przepisy dotyczące karty parkingowej stosują się także do osób, które posługują się kartą parkingową wydaną poza granicami Polski.

Kartę parkingową należy umieścić za przednią szybą pojazdu samochodowego, w miejscu widocznym, eksponując jej zabezpieczenia, tak, by możliwe było odczytanie jej numeru i daty ważności.

źródło:http://www.niepelnosprawni.pl/;

20.09.2014

Orzeczenia o niepełnosprawności i orzeczenia równoważne.

Podstawa prawna
Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz.776 z późn. zm.).

Osoba niepełnosprawna to osoba, której stan fizyczny, psychiczny lub umysłowy trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza bądź uniemożliwia wypełnianie ról społecznych, a w szczególności ogranicza zdolności do wykonywania pracy zawodowej, osoba legitymująca się orzeczeniem wydanym przez powiatowy Zespół ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności, bądź orzeczeniem równoważnym.
Obecnie obowiązują dwa rodzaje orzecznictwa, regulowane odrębnymi ustawami i prowadzone przez różne instytucje:
1. do celów rentowych - orzecznictwo rentowe prowadzone przez lekarza orzecznika
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) - związane ze świadczeniami rentowymi.

2.do celów pozarentowych - orzecznictwo pozarentowe prowadzone przez zespoły
d.s. orzekania o niepełnosprawności dotyczą uprawnień i ulg.

W uproszczeniu można powiedzieć, że za osoby niepełnosprawne uznaje się osoby posiadające jedno z trzech orzeczeń:
-orzeczenie o stopniu niepełnosprawności - wydawane przez zespoły ds. orzekania o niepełnosprawność
-orzeczenie o niezdolności do pracy - wydawane przez ZUS
-orzeczenie o grupie inwalidztwa - wydawane dawniej przez ZUS

Orzeczenia o grupach inwalidzkich wydane przez Komisję Lekarską ds. Inwalidztwa i Zatrudnienia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (KIZ)	Orzeczenia o niezdolności do pracy	Orzeczenia o stopniu niepełnosprawności
I grupa inwalidzka	Niezdolność do samodzielnej egzystencji, lub całkowita niezdolność do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji	Znaczny stopień niepełnosprawności
II grupa inwalidzka	Całkowita niezdolność do pracy	Umiarkowany stopień niepełnosprawności
III grupa inwalidzka	Częściowa niezdolność do pracy celowość przekwalifikowania zawodowego	Lekki stopień niepełnosprawności

Kody przyczyn niepełnosprawności.

01-U - upośledzenie umysłowe

02-P - choroby psychiczne

03-L - zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu

04-O - choroby narządu wzroku

05-R - upośledzenie narządu ruchu

06-E - epilepsja

07-S - choroby układu oddechowego i krążenia

08-T - choroby układu pokarmowego

09-M - choroby układu moczowo-płciowego

10-N - choroby neurologiczne

11-I - inne, w tym schorzenia: endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia: enzymatyczne, choroby zakaźne i odzwierzęce, zeszpecenia, choroby układu krwiotwórczego.

12) 12-C - całościowe zaburzenia rozwojowe.
źródło: http://sprawniwpracy.pl/

16.07.2014

Turnus rehabilitacyjny

Uczestnictwo w turnusie rehabilitacyjnym należy – wg ustawy o rehabilitacji – do podstawowych form aktywności wspomagającej proces rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych.

Do kogo można zwrócić się o dofinansowanie turnusu rehabilitacyjnego?
Dofinansowanie (ze środków PFRON) uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym osoby niepełnosprawnej oraz – ewentualnie – jej opiekuna, udzielane jest przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie (PCPR) właściwe dla miejsca zamieszkania tej osoby.

Ile musi trwać turnus rehabilitacyjny?
Czas trwania turnusów wynosi co najmniej 14 dni.

Czy turnusy mogą być organizowane za granicą?
Turnusy organizuje się wyłącznie na terenie kraju, w grupach zorganizowanych liczących nie mniej niż 20 uczestników, w formie: stacjonarnej lub niestacjonarnej.

Czy jakiś dokument wskazuje na co możemy liczyć w trakcie turnusu?
Tak, jest to program gwarantowany przez organizatora turnusu, który określa:
rodzaj i cele turnusu oraz formy rehabilitacji odpowiednie do rodzajów schorzeń osób niepełnosprawnych, rodzaje zajęć kulturalno-oświatowych i sportowo-rekreacyjnych oraz innych zajęć wynikających ze specjalistycznego rodzaju turnusu, z uwzględnieniem zajęć indywidualnych i grupowych, kadrę odpowiedzialną za realizację programu turnusu.

Jaki jest zakres odpowiedzialności organizatora turnusu?
Organizator turnusów jest obowiązany do:
zabezpieczenia turnusu od strony organizacyjnej, technicznej i kadrowej w sposób gwarantujący osobom niepełnosprawnym bezpieczne warunki uczestnictwa w turnusie,
opracowania i realizacji programu turnusu,
udostępniania właściwemu ze względu na miejsce prowadzenia działalności powiatowego centrum pomocy rodzinie informacji zawierających:
nazwy ośrodka i miejscowości, w której będą odbywały się turnusy,
daty rozpoczęcia i zakończenia turnusów,
warunki pobytu w ośrodku, w którym organizuje się turnusy,
program turnusu,
koszt uczestnictwa w turnusie;
przesłania do właściwego powiatowego centrum pomocy rodzinie (PCPR) informacji o przebiegu turnusu w terminie 21 dni od dnia zakończenia turnusu, sporządzonej odrębnie dla każdego uczestnika korzystającego z dofinansowania ze środków Funduszu;
przechowywania dokumentów dotyczących przebiegu turnusu przez okres 3 lat.

Jakie warunki trzeba spełniać ubiegając się o dofinansowanie ze środków PFRON do turnusu rehabilitacyjnego?
Osoba niepełnosprawna może ubiegać się o dofinansowanie pod warunkiem, że:
lekarz prowadzący wypełni odpowiedni wniosek,
w roku, w którym ubiega się o dofinansowanie nie korzystała z dofinansowania ze środków PFRON na ten cel,
wybierze ośrodek, który posiada wpis do specjalnego rejestru ośrodków, prowadzonego przez wojewodę (turnus może być organizowany poza takim ośrodkiem jedynie w przypadku, gdy organizowany jest w formie niestacjonarnej),
wybierze organizatora turnusu, który posiada również odpowiedni wpis do rejestru,
będzie uczestniczyła w zajęciach przewidzianych programem turnusu,
nie będzie na turnusie pełniła funkcji członka kadry, ani nie będzie opiekunem innego uczestnika tego turnusu,
w przypadku turnusu, którego program przewiduje także zabiegi fizjoterapeutyczne, przedstawi podczas pierwszego badania zaświadczenie lekarskie o aktualnym stanie zdrowia, w szczególności o chorobie zasadniczej, uczuleniach i przyjmowanych lekach,
spełni kryterium dochodowe:

Osoba niepełnosprawna może ubiegać się o dofinansowanie ze środków PFRON uczestnictwa w turnusie, jeżeli przeciętny miesięczny dochód, w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych, podzielony przez liczbę osób we wspólnym gospodarstwie domowym, obliczony za kwartał poprzedzający miesiąc złożenia wniosku, nie przekracza kwoty:
50% przeciętnego wynagrodzenia na osobę we wspólnym gospodarstwie domowym, lub
65% przeciętnego wynagrodzenia w przypadku osoby samotnej.

W przypadku przekroczenia tych kwot, kwotę dofinansowania pomniejsza się o kwotę, o którą dochód ten został przekroczony. Z wyjątkiem, kiedy osoba niepełnosprawna znajdzie się w trudnej sytuacji materialnej lub losowej, dofinansowanie uczestnictwa w turnusie tej osoby lub dofinansowanie uczestnictwa jej opiekuna może zostać przyznane bez pomniejszania kwoty dofinansowania pomimo przekroczenia kwot dochodu.

Czy istnieje możliwość dofinansowania opiekuna osoby niepełnosprawnej?
Osobie niepełnosprawnej ze znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności albo posiadającej orzeczenie równoważne oraz osobie niepełnosprawnej w wieku do 16 lat może być przyznane dofinansowanie pobytu opiekuna, pod warunkiem, że:
lekarz wypisując wniosek uzasadni konieczności pobytu opiekuna;
opiekun:
nie będzie pełnił funkcji członka kadry na tym turnusie,
nie jest osobą niepełnosprawną wymagającą opieki innej osoby,
ukończył 18 lat lub
ukończył 16 lat i jest wspólnie zamieszkującym członkiem rodziny osoby niepełnosprawnej.

Jakie dokumenty potwierdzające niepełnosprawność należy przedstawić chcąc skorzystać z turnusu rehabilitacyjnego?
Z turnusów rehabilitacyjnych mogą korzystać osoby niepełnosprawne, które posiadają ważne orzeczenie:
o zaliczeniu – przez organy orzekające – do jednego z trzech stopni niepełnosprawności lub
o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy na podstawie odrębnych przepisów lub
o niepełnosprawności, wydane przed ukończeniem 16 roku życia lub
orzeczenie równoważne lub
o stałej albo długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Gdzie należy złożyć wniosek o dofinansowanie ze środków PFRON turnusu rehabilitacyjnego i jakie dokumenty należy załączyć?
Wniosek o dofinansowanie składa się osobiście lub za pośrednictwem opiekuna albo organizatora turnusów rehabilitacyjnych w PCPR właściwym dla miejsca zamieszkania osoby niepełnosprawnej.
Bezdomna osoba niepełnosprawna, w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej, składa wniosek o dofinansowanie w PCPR, właściwym dla miejsca pobytu.
Osoba niepełnosprawna pozostająca pod opieką składa wniosek o dofinansowanie w centrum pomocy właściwym dla miejsca pobytu.
Do wniosku o dofinansowanie należy dołączyć: kopię orzeczeń, o których mowa powyżej oraz wniosek o skierowanie na turnus rehabilitacyjny, wystawiony przez lekarza, pod którego opieką znajduje się osoba niepełnosprawna.

W jakim terminie można spodziewać się decyzji PCPR w sprawie dofinansowania?
PCPR do 10 dni od dnia złożenia wniosku informuje wnioskodawcę o ewentualnych uchybieniach, które powinny być usunięte w terminie 30 dni od dnia otrzymania od PCPR informacji na ten temat. Nieusunięcie ich w wyznaczonym terminie powoduje pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia.
PCPR rozpatruje wnioski w terminie 30 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku. W przypadku, gdy zaistnieją wątpliwości w sprawie wnioskowanego dofinansowania (w szczególności dotyczy to wysokości dochodów i liczby osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym), mające wpływ na przyznanie dofinansowania, PCPR powiadamia wnioskodawcę o konieczności złożenia w wyznaczonym terminie, nie dłuższym niż 14 dni od dnia otrzymania wezwania, wyjaśnień w sprawie lub dostarczenia niezbędnych dokumentów.


Na jaką wysokość dofinansowania ze środków PFRON do turnusu można liczyć?
Wysokość dofinansowania wynosi:
27% przeciętnego wynagrodzenia – dla osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności, osoby niepełnosprawnej w wieku do 16. roku życia oraz osoby niepełnosprawnej w wieku 16-24 lat uczącej się i niepracującej, bez względu na stopień niepełnosprawności,
25% przeciętnego wynagrodzenia – dla osoby z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności,
23% przeciętnego wynagrodzenia – dla osoby z lekkim stopniem niepełnosprawności,
18% przeciętnego wynagrodzenia – dla opiekuna osoby niepełnosprawnej,
18% przeciętnego wynagrodzenia – dla osoby niepełnosprawnej zatrudnionej w zakładzie pracy chronionej, niezależnie od posiadanego stopnia niepełnosprawności.

W przypadku uzasadnionym szczególnie trudną sytuacją życiową osoby niepełnosprawnej, dofinansowanie dla tej osoby lub dofinansowanie pobytu jej opiekuna na turnusie rehabilitacyjnym może zostać podwyższone do wysokości 35% przeciętnego wynagrodzenia. Podwyższenie dofinansowania pobytu opiekuna może nastąpić jeżeli opiekun pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z osobą niepełnosprawną lub osoba ta ponosi koszty uczestnictwa opiekuna w turnusie.

W przypadku znacznego niedoboru środków PFRON w danym roku w stosunku do istniejących potrzeb w tym zakresie, PCPR może obniżyć wysokość dofinansowania, nie więcej jednak niż o 20% kwot, o których mowa powyżej, albo przyjąć zasadę przyznawania dofinansowania tej samej dorosłej osobie niepełnosprawnej raz na dwa lata.

Jakie są dalsze kroki po przyznaniu przez PCPR dofinansowania?
Osoba niepełnosprawna, w terminie 30 dni od otrzymania powiadomienia o przyznaniu dofinansowania, nie później jednak niż na 21 dni przed dniem rozpoczęcia turnusu, przekazuje do PCPR informację o wyborze turnusu.
PCPR po otrzymaniu informacji o wyborze turnusu w terminie 7 dni sprawdza:
czy wybrany przez osobę niepełnosprawną ośrodek i organizator posiadają odpowiednio wpis do rejestru ośrodków i organizatorów, obejmujący okres trwania turnusu,
czy ośrodek, w którym odbędzie się turnus, jest uprawniony do przyjmowania osób niepełnosprawnych z określonymi w orzeczeniu lub we wniosku lekarskim dysfunkcjami lub schorzeniami,
czy organizator jest uprawniony do organizowania turnusu wybranego przez osobę niepełnosprawną z określonymi w orzeczeniu lub we wniosku lekarskim dysfunkcjami lub schorzeniami.

W przypadku niespełnienia któregokolwiek z tych warunków PCPR w terminie 7 dni informuje osobę niepełnosprawną o konieczności dokonania wyboru innego ośrodka lub organizatora turnusu rehabilitacyjnego, pod rygorem nieprzekazania przyznanego dofinansowania.

Ważne informacje!
Pierwszeństwo w uzyskaniu dofinansowania mają:
osoby niepełnosprawne, które posiadają orzeczenia o zaliczeniu do znacznego i umiarkowanego stopnia niepełnosprawności albo równoważne,
osoby niepełnosprawne w wieku do 16 lat,
osoby niepełnosprawne w wieku do 24 lat uczące się i niepracujące bez względu na stopień niepełnosprawności.
Przy rozpatrywaniu wniosku o dofinansowanie bierze się pod uwagę stopień i rodzaj niepełnosprawności wnioskodawcy oraz wpływ niepełnosprawności na możliwość realizacji przez wnioskodawcę kontaktów społecznych w codziennym funkcjonowaniu, a także uwzględnia się na korzyść wnioskodawcy fakt niekorzystania z dofinansowania w roku poprzednim.
Dofinansowanie można otrzymać tylko raz w roku kalendarzowym.
Ze środków PFRON nie może być dofinansowane uczestnictwo w turnusie rehabilitacyjnym finansowanym w części lub w całości na podstawie przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub o systemie ubezpieczeń społecznych albo o ubezpieczeniu społecznym rolników.
Kwota dofinansowania nie może być wyższa od faktycznego kosztu uczestnictwa w turnusie osoby niepełnosprawnej lub pobytu jej opiekuna.
Dofinansowanie uczestnictwa osoby niepełnosprawnej w turnusie rehabilitacyjnym może być wykorzystane jedynie przez osobę, której zostało przyznane.
W przypadku skrócenia uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym z przyczyn innych niż losowe osoba niepełnosprawna oraz opiekun ponosi koszty pobytu na tym turnusie.
PCPR-y zobowiązane są do udzielania osobom zainteresowanym informacji dotyczących ośrodków i organizatorów turnusów, którzy posiadają wpisy do odpowiednich rejestrów. Dzięki temu osoby niepełnosprawne mogą wybrać ofertę odpowiednią do rodzaju niepełnosprawności i zaleceń lekarza.

Aktualne informacje o ośrodkach i organizatorach turnusów rehabilitacyjnych, posiadających wpisy do rejestrów wojewody dostępne są pod adresem elektronicznym:
Centralna Baza Danych Ośrodków i Organizatorów Turnusów dla Osób Niepełnosprawnych
Na tej stronie znajduje się centralna baza danych, utworzona z 16 wojewódzkich rejestrów ośrodków i 16 wojewódzkich rejestrów organizatorów. Zawiera ona aktualizowane przez wojewodów informacje o ośrodkach i organizatorach, posiadających wpis do odpowiedniego rejestru wojewody.

Na stronie umożliwiono wyszukiwanie ośrodków i organizatorów według zadanych kryteriów (np. rodzaju turnusu, rodzaju dysfunkcji, adresu). Wyszukane pozycje można następnie wydrukować wraz z danymi kontaktowymi.

Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2011 r. 127, poz. 721),
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2007 r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych (Dz.U. Nr 230, poz. 1694).

http://www.pfron.org.pl/ebi/poprzednie-wydania/numer-12012-abc-osoby/rehabilitacja-i-rekrea/3,Turnusrehabilitacyjny.html

Dofinansowanie PFRON do turnusu zawiera się w granicach 18 - 35% (zależnie od stopnia niepełnosprawności) przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim kwartale, co daje kwotę dofinansowania do 14-dniowego turnusu od 657,31 do 1278,10zł.

Wysokość dofinansowania zależy od stopnia niepełnosprawności, wieku oraz sytuacji życiowej wnioskodawcy. Biorąc pod uwagę fakt, że najniższe ceny turnusów rehabilitacyjnych to już około 950 zł okazuje się że wyjazd na taki turnus nie jest dużym wydatkiem. Oczywiście są także turnusy droższe - ich cena uzależniona jest od pory roku, miejsca, komfortu pobytu.
Osoba niepełnosprawna sama wyszukuje dla siebie odpowiedni turnus rehabilitacyjny. Należy pamiętać, że musi on być zgodny z zaleceniami i przeciwwskazaniami lekarza jak również musi być organizowany przez ośrodek mający odpowiednie uprawnienia.


02.07.2014
Informacja dotycząca zmian w zakresie czasu pracy osób niepełnosprawnych

W dniu 10 lipca 2014 r. wchodzą w życie zmiany w zakresie czasu pracy osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Zmiany wynikają z wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 czerwca 2013 r. (Dz. U. poz. 791).

Począwszy od dnia 10 lipca 2014 r. skróceniu ulegają normy czasu osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Od tego dnia, wskazane powyżej osoby, z mocy prawa, mogą pracować maksymalnie 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Są to normy sztywne i nieprzekraczalne, oznaczające dzienne i tygodniowe maksimum.
Osoby zaliczone do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, aby pracować w skróconej normie czasu pracy od 10 lipca br. nie będą już musiały przedkładać pracodawcy zaświadczenia o celowości stosowania skróconej nomy czasu pracy, wystarczy jedynie że przedłożą/przedłożyły odpowiednie orzeczenie. Osoby te w zakresie czasu pracy, wrócą więc do stanu prawnego obowiązującego przez 1 stycznia 2012 r.
Warto ponadto dodać, że wskazanych powyżej pracowników nadal dotyczyć będzie zakaz pracy w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych (poza wyjątkami wynikającymi z art. 16 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz.721 z późn. zm.).

http://www.niepelnosprawni.gov.pl

14.06.2014 Schorzenia szczególnie utrudniające wykonywanie pracy: -choroba Parkinsona, -stwardnienie rozsiane, -paraplegia, tetraplegia, hemiplegia, -znaczne upośledzenie widzenia (ślepota) oraz niedowidzenie, -głuchota i głuchoniemota, -nosicielstwo wirusa HIV oraz choroba AIDS, -epilepsja, -przewlekłe choroby psychiczne, -upośledzenie umysłowe, -miastenia, -późne powikłania cukrzycy. 19.05.2014 No i nici z laptopa. Dlaczego? To właśnie ciekawe.. Starałam się o dofinansowanie do zakupu sprzętu komputerowego (laptopa) z funduszu PFRON w ramach likwidacji barier w komunikowaniu się. Złożyłam odpowiednie dokumenty, uzasadnienie, zaświadczenie lekarskie i czekałam. Odpowiedź przyszła - negatywna. Czytając wydaną decyzję i uzasadnienie powoli zaczęła zalewać mnie krew. Ja jestem spokojny człowiek ale tym razem nie powiem - ruszyło mnie. I to nie względu na siebie - tego, że JA nie dostałam dofinansowania, tylko dlatego, że jak piszą w uzasadnieniu " ze względu na rodzaj i stopień niepełnosprawności oraz zastosowanie wnioskowanego sprzętu w odniesieniu do konkretnych potrzeb wykazanych we wniosku - nie stwierdzono zasadności dofinansowania sprzętu komputerowego". Niby normalna urzędnicza odpowiedź ale ...Czytając to zastanawiałam się dlaczego mój wniosek rozpatrzono negatywnie? Czy coś źle wypełniłam? Czy nie spełniłam jakiś kryteriów? Może nie dopełniłam jakiś formalności lub zaświadczenie lekarskie było źle wypisane? A może zbyt słabo go uzasadniłam - we wniosku nie ma zbyt wiele miejsca na rozpisywanie się toteż były to tylko suche fakty dotyczące miastenii, męczliwości, długich okresów unieruchomienia w łóżku co bardzo utrudnia mi kontaktowanie się ze światem zewnętrznym, załatwianiem spraw urzędowych, robieniem opłat itp... Nie mogłam napisać, że potrzebny mi do szukania pracy, gdyż byłoby to kłamstwo - zaczęłam wtedy chemioterapię i ani w głowie było mi wtedy szukanie pracy. Ale co ja będę gdybać? Po to jest telefon by się bezpośrednio dowiedzieć przyczyn tej odpowiedzi. I ta rozmowa to mnie dopiero wkurzyła a ciśnienie podskoczyło. Szlag mnie trafił i tyle! Bo co to znaczy "spełnia Pani wszelkie kryteria ale choruje Pani na miastenię a rodzaj choroby i stopień umiarkowany niepełnosprawności nie uzasadnia potrzeby dofinansowania"! No, na chwilę mnie zamurowało...Cóż to ma za znaczenie, na co choruję? Co to znaczy - miastenia? Jakaś dyskryminacja ze względu na chorobę czy co? Ja przynajmniej tak to odebrałam.Usłyszałam też, że :"ponieważ nie mają przypadków osób chorych na miastenię musieli najpierw szczegółowo zapoznać się z chorobą - czyli (uwaga!)- wiadomości o miastenii zaczerpnęli ze stron internetowych, ze strony ZUS (standardy orzecznictwa lek.) oraz z zebranej dokumentacji leczniczej.Teraz to się dopiero zdziwiłam - to oni taką mają wiedzę! na podstawie internetu! Toż tam suche fakty, które nie przedstawiają prawdziwego życia chorych, owszem dają ogólny zarys choroby-ale co na tej podstawie można wiedzieć? No ale czego ja wymagam od urzędnika, alfą i omegą to on nie jest. No, cóż, grzecznie wysłuchałam, podziękowałam i ruszyłam dalej, tylko trochę wyżej. Osoba Ważna po zapoznaniu się z moją sprawą i uzasadnieniem, zapoznana już z miastenią od bezpośrednio chorego(czyli mnie) zaproponowała złożenie nowego wniosku tylko z nowym zaświadczeniem lekarskim. Ma w nim być napisane, że miastenia jest chorobą o podłożu nowotworowym a laptop jest mi niezbędny. No to już wiedziałam, że z tego laptopa nic nie będzie - bo żaden neurolog nie wystawi mi takiego zaświadczenia- to, że jestem na chemioterapii nie znaczy , że mam chorobę nowotworową! No i tak było- Pani Doktor z Poradni nie mogła mi tak napisać, w ogóle to tylko napisała, że mam miastenię gravis - bez jakiegokolwiek bliższego opisu! Nic więcej! To już mój miejscowy neurolog napisał więcej bo opisał rodzaj męczliwości, objawy , leki itp. Ale to dla PFRON za mało! Także nie będę pisała drugiego wniosku o dofinansowanie bo to bez sensu. Owszem, bardzo by mi się przydał laptop, ułatwił by mi w znacznym stopniu komunikowanie się, nie musiałabym się męczyć przy starym komputerze(czasem tak ciężko zwlec się z łóżka) ale nie jest to produkt pierwszej potrzeby. Mi nic nie będzie ale wiecie poczułam się w jakiś sposób dotknięta, dyskryminowana z powodu mojej choroby (niedawno przeżywałam podsobną sytuację z PZU). Jakoś przykro mi się zrobiło, bo nam miastenikom coś mało się należy - raczej zabierają niż dają. Ja wiem, że w pierwszej kolejności tego typu pomoc należy się osobom niedowidzącym, że mają pierwszeństwo osoby z pierwszą grupą  i całkowicie się z tym zgadzam. Ja po prostu nie spodziewałam się, że zachorowanie na miastenię utrudnia pokonywanie barier. Jakoś w pewnym momencie poczułam, że jesteśmy poszkodowani: rehabilitacja lecznicza -nie, leków-nie, sprzętu komputerowego-nie i kto wie co jeszcze. Ale może się mylę? To moje pierwsze doświadczenia z urzędniczą machiną. Za to turnus rehabilitacyjny się należy (przynajmniej u nas i są na to środki). 06.03.214 Grupa i rodzaj niepełnosprawności Zaskoczyli mnie dzisiaj w Państwowym Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Przyjęli mój wniosek o dofinansowanie do kupna laptopa (w ramach likwidacji barier w komunikowaniu się) bez zbędnych komentarzy i pytań. Pokazali co jeszcze poprawić,sprawdzili pod względem formalnym i grzecznie poinformowali ,że odpowiedź przyjdzie w ciągu 30 dni.Przyznaję, że idąc do starostwa byłam nastawiona bojowo, w myślach układając już sobie mowę na temat ich działalności a przede wszystkim niegrzecznego traktowania petentów. Dlaczego? Po pierwsze: w styczniu pobierając wniosek dano mi go z wielką łaską i na powtórną moja prośbę, po drugie: usłyszałam, że pieniędzy nie ma i nie będzie, to i wniosku mogę nie składać, po trzecie: na pytanie "dla kogo ten laptop?" odpowiedziałam że dla mnie, jestem osobą niepełnosprawną i jest mi niezbędny przy mojej chorobie- to tylko na mnie spojrzano od góry w dół chyba szukając tej mojej niepełnosprawności. Dobrze znam ten wzrok, spotkałam się z nim nie raz, nawet u lekarzy. Zadziałał tu znany stereotyp- jak to osoba niepełnosprawna ruchowo i nie jest na wózku, ani o kulach, nawet na chorą nie wygląda(ale to osobny temat). Fakt jest taki , że wniosek przyjęto, kazano mi tylko wykreślić regulowany stolik pod laptopa (który akurat jest mi niezbędny)ale nie podlega dofinansowaniu- także tylko laptop i urządzenie wielofunkcyjne.Z powodu bardzo niskich dochodów staram się o dofinansowanie kosztów przedsięwzięcia w całości a nie tylko 80%.W uzasadnieniu pisałam: króciutko co to jest miastenia i jak potrafi na wiele dni unieruchomić w łóżku co utrudnia kontakty ze światem zewnętrznym czy załatwianie spraw przez internet, poszukiwanie pracy czy pisanie bloga, że da komfort psychiczny, pozwoli na rehabilitację psychiki tak potrzebną osobie niepełnosprawnej. Przepraszam, że tak się rozpisuję na ten temat, może to się wydawać komuś nudne, ale osobie zainteresowanej tym tematem może się przydać - sama wiem jakich informacji szukałam w internecie czy na forum i niektórych nie znalazłam.Wiem, że w pierwszej kolejności przyznają dofinansowania osobom ze stopniem niepełnosprawności znacznym i dysfunkcją narządu wzroku. Ja od 2012 r.(moja pierwsza komisja) miałam przyznany na rok- stopień niepełnosprawności umiarkowany i częściową niezdolność do pracy. Na drugiej komisji w 2013 r.przyznano mi ten sam stopień na 3 lata.Wiadomo, że z każdą komisją a najbardziej tą pierwszą związany jest duży stres, nie wiadomo jak się zachowywać,co mówić.Na komisji był lekarz neurolog zapoznany już z moją dokumentacją medyczną. Nie miał szans przeprowadzić ze mną wywiadu neurologicznego ,wystarczyło, że na mnie spojrzał, na to w jakim jestem obecnie stanie (opadnięta powieka, totalne zmęczenie, nawet nie miałam sił mówić czy podpisać się)- spisał tylko moje dane i odesłał do pokoju w którym przeprowadzają wywiad środowiskowy. Za drugim razem sytuacja się powtórzyła. Przed komisją przeczytałam chyba całe forum i porady chorych na ten temat, ludzie różnie radzą: a to nie brać tabletek w ten dzień,a to przyjść w przydeptanych butach i koniecznie z opiekunem, itp..Ja komisję miałam o godz.13, kiedy już zmęczenie daje o sobie znać, do tego doszedł stres i nerwy a to wystarczy by choroba pokazała co potrafi zrobić z człowiekiem.Co dało mi przyznanie stopnia niepełnosprawności od strony praktycznej?Przede wszystkim stypendium z tego tytułu na ostatnim roku studiów(260 zł miesięcznie) i kartę parkingową.Teraz mam nadzieję na przyznanie dofinansowania do kupna laptopa a w przyszłości zamierzam skorzystać z dofinansowania do przystosowania łazienki do potrzeb osoby niepełnosprawnej. Zainteresowanych tematem odsyłam do strony bocznej(PFRON),gdzie umieściłam kilka ważnych linków. 20.01.2014 Niepełnosprawni -  STATUS OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNEJ

Wyróżniamy w Polsce dwa rodzaje orzecznictwa nadające status osoby niepełnosprawnej – do celów pozarentowych oraz dla celów rentowych, które dają takiej osobie ulgi lub środki finansowe. Orzecznictwo rentowe prowadzone jest przez Lekarza Rzeczoznawcę KRUS, Lekarza Orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) oraz komisje lekarskie podległe: MON lub MSWiA. Orzecznictwo pozarentowe prowadzone jest przez Zespoły do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności. Można wyróżnić tu: Powiatowe Zespoły do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności (PZON)(pierwsza instancja) jak również Wojewódzkie Zespoły do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności (WZON) (druga instancja). PZON który działa w mieście na prawach powiatu może zostać nazwany – Miejskim Zespołem do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności. W orzeczeniu powiatowego zespołu (poza ustaleniem niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności) powinny być zawarte wskazania dotyczące m.in.: odpowiedniego zatrudnienia uwzględniającego psychofizyczne możliwości danej osoby; szkolenia, w tym specjalistycznego; zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej; uczestnictwa w terapii zajęciowej; konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby; korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki itd. W Polsce występuje również system wsparcia, którym objęte zostają osoby niepełnosprawne. Szczególną rolę przyznaje się tu Pełnomocnikowi do Spraw Osób Niepełnosprawnych oraz Państwowemu Funduszowi Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON). Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jest funduszem celowym, którego środki przeznaczane są na rehabilitację zawodową i społeczną osób niepełnosprawnych oraz zatrudnianie osób niepełnosprawnych.

INSTYTUCJE ORZEKAJĄCE - PROCEDURY, TRYB I ZASADY

I. Czym jest niepełnosprawność i kto o niej orzeka?
Zgodnie z przepisami ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych niepełnosprawność oznacza trwałą lub okresową niezdolność do wypełniania ról społecznych z powodu stałego lub długotrwałego naruszenia sprawności organizmu, w szczególności powodującą niezdolność do pracy.

II. O niepełnosprawności dla celów pozarentowych orzekają:

Powiatowe zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności- jako pierwsza instancja;

Wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności – jako druga instancja.

III. O czym orzekają powiatowe zespoły

Powiatowe zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności wydają orzeczenia o :

niepełnosprawności;

stopniu niepełnosprawności;

wskazaniach do ulg i uprawnień

IV. Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności
W 1997 r. wprowadzono orzekanie niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności. Nie ma już komisji lekarskich ds. inwalidztwa i zatrudnienia przy ZUS . Nie ma też I, II i III grupy inwalidzkiej, ale ci których zaliczono do którejś z nich, nadal pozostali w świetle prawa osobami niepełnosprawnymi i zachowali swoje uprawnienia – chyba że orzeczenie o ich inwalidztwie utraciło moc albo zostało zmienione.

Obecnie obowiązują dwa rodzaje orzecznictwa – regulowane dwoma różnymi ustawami i prowadzonymi przez różne instytucje:
1. Tzw. orzecznictwo do celów rentowych, które prowadzą – lekarze orzecznicy ZUS oraz komisje lekarskie ZUS. Szczególnymi grupami są rolnicy i ich rodziny – podlegają oni komisjom lekarskim Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS) a także tzw. służby mundurowe (policjanci, żołnierze, celnicy) i ich rodziny – podlegają komisjom lekarskim MON lub MSWiA.
2. Tzw. orzecznictwo do celów pozarentowych – realizowane przez powiatowe lub miejskie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności.

V. Kto i gdzie składa wniosek o wydanie orzeczenia

Wydanie orzeczenia następuje na wniosek osoby zainteresowanej.
Orzekaniem  zajmuje się Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności .
Druk wniosku o wydanie orzeczenia osoba zainteresowana otrzymuje w siedzibie Powiatowego Zespołu d/s Orzekania w lub Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie

Wniosek o wydanie orzeczenia może złożyć :
-osoba zainteresowana;
-przedstawiciel ustawowy osoby zainteresowanej (dotyczy to przede wszystkim dzieci oraz osób ubezwłasnowolnionych);
-kierownik ośrodka pomocy społecznej, ale za zgodą osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego

VI. Jak odwołać się od wydanego orzeczenia?
Jeżeli orzeczenie wydane przez powiatowy zespół nie spełnia oczekiwań wnioskodawcy – powinien on w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia o niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności złożyć odwołanie do wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności za pośrednictwem powiatowego zespołu, który wydał orzeczenie.

VII. Przekładanie orzeczeń innych organów
Orzeczenia o inwalidztwie, niezdolności do pracy oraz stałej lub długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym podlegają przełożeniu, na orzeczenie o niepełnosprawności.

Orzeczenia o niezdolności do pracy.

Wydane przez lekarza orzecznika ZUS:
• orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;

• orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
• orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy traktowane jest na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności;
• orzeczenie o częściowej niezdolności do pracy traktowane jest na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.

Orzeczenia o inwalidztwie
• orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
• orzeczenie o zaliczeniu do II grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności;
• orzeczenie o zaliczeniu do III grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.

Orzeczenia o niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym
Osoby o stałej lub długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, którym przysługuje zasiłek pielęgnacyjny:
• traktowane są na równi z osobami zaliczonymi do znacznego stopnia niepełnosprawności,
• pozostałe osoby traktowane są na równi z osobami zaliczonymi do lekkiego stopnia niepełnosprawności.

Orzeczenia służb mundurowych (MON, MSWiA)
Ważne orzeczenie o zaliczeniu do jednej z grup inwalidztwa, wydane przed 1 stycznia 1998 r. przez komisje lekarskie podległe MON lub MSWiA na podstawie odrębnych przepisów dotyczących niezdolności do służby, przekłada się na następujące stopnie niepełnosprawności:
• orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidztwa traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
• orzeczenie o zaliczeniu do II grupy inwalidztwa traktowane jest na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
• orzeczenie o zaliczeniu do III grupy inwalidztwa w związku ze służbą z jednoczesnym orzeczeniem inwalidztwa III grupy z ogólnego stanu zdrowia traktowane jest na równi z lekkim stopniem niepełnosprawności.

VIII. Legitymacja osoby niepełnosprawnej
Orzeczenie jest podstawą do korzystania z systemu ulg i uprawnień przysługujących osobom niepełnosprawnym. Potwierdzeniem posiadania orzeczenia jest legitymacja osoby niepełnosprawnej. Wniosek o wydanie legitymacji składa się w Powiatowym Zespole d/s Orzekania o Niepełnosprawności
Druki wniosku o wydanie legitymacji można pobrać w: Powiatowym Zespole d/s Orzekania , Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie .

IX. Do czego służy orzeczenie o niepełnosprawności?

Posiadanie orzeczenia o niepełnosprawności lub orzeczenia o stopniu niepełnosprawności pozwala korzystać (po spełnieniu określonych warunków) z szeregu form pomocy, do których należą m. in.:
• w zakresie rehabilitacji zawodowej i zatrudnienia – możliwość uzyskania odpowiedniego zatrudnienia (w tym w zakładach aktywności zawodowej i zakładach pracy chronionej), możliwość uczestnictwa w szkoleniach (w tym specjalistycznych), korzystania ze ściśle określonych przywilejów pracowniczych (m. in.: prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego, dłuższej przerwy w pracy, krótszego wymiaru czasu pracy), dofinansowanie działalności gospodarczej lub rolniczej;
• w zakresie rehabilitacji społecznej – możliwość uczestniczenia w terapii zajęciowej realizowanej w warsztatach terapii zajęciowej oraz możliwość uczestnictwa w turnusach rehabilitacyjnych;
• dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych, technicznych i w komunikowaniu się;
• dofinansowanie zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby;

• ulgi w podatkach, zniżki w komunikacji, zwolnienie z opłat radiowo – telewizyjnych (abonamentu);
• usługi socjalne, opiekuńcze, terapeutyczne i rehabilitacyjne świadczone przez instytucje pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki;
• uprawnienia do zasiłku pielęgnacyjnego i innych świadczeń rodzinnych (np. dodatków do zasiłku rodzinnego związanych z niepełnosprawnością) oraz do zasiłku stałego z pomocy społecznej.

X. Uprawnienia Osób Niepełnosprawnych
Prawa osób niepełnosprawnych gwarantowane są w Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483). Zapewnia ona prawo do niedyskryminacji stanowiąc, że nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny (art. 32 pkt. 2.). Ustawa zasadnicza nakłada też na władze publiczne obowiązek zapewnienia szczególnej opieki zdrowotnej osobom niepełnosprawnym, (art. 68), a także obowiązek pomocy tym osobom w zabezpieczeniu egzystencji, przysposobieniu do pracy oraz komunikacji społecznej (art. 69). Sejm uchwalił 1 sierpnia 1997 r. Kartę Praw Osób Niepełnosprawnych.
W dokumencie tym, poza zdefiniowaniem prawa osób niepełnosprawnych do niezależnego i samodzielnego, aktywnego i wolnego od przejawów dyskryminacji życia, zawarto również katalog dziesięciu praw, wskazując tym samym najważniejsze obszary, w których niezbędne są intensywne działania. Dokument podkreśla, że osoby niepełnosprawne mają prawo do niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia oraz nie mogą podlegać dyskryminacji.
Prawa osób niepełnosprawnych są też przedmiotem regulacji ONZ w formie deklaracji pod nazwą Standardowe Zasady Wyrównywania Szans Osób Niepełnosprawnych. Zasady zostały przyjęte podczas 48 sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych w dniu 20 grudnia 1993 (Rezolucja 48/96). Chociaż Zasady nie są prawnie wiążące, dokument podkreśla, że mogą stać się międzynarodowym prawem zwyczajowym, gdy zostaną uznane przez większość państw.
Szczegółowemu uregulowaniu pomocy dla osób niepełnosprawnych w Polsce służy ustawa z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 z póź. zm.).

Ustawa definiuje osoby niepełnosprawne, jako osoby, których stan fizyczny, psychiczny lub umysłowy trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza bądź uniemożliwia wypełnianie ról społecznych, a w szczególności zdolności do wykonywania pracy zawodowej, jeżeli uzyskały odpowiednie orzeczenie:
1. o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności,
2. o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy – na podstawie odrębnych przepisów lub
3. o niepełnosprawności przed ukończeniem 16 roku życia.
Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych wprowadziła trzy stopnie niepełnosprawności: znaczny, umiarkowany, lekki.

Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę mającą naruszoną sprawność organizmu niezdolną do podjęcia zatrudnienia lub zdolną do wykonywania zatrudnienia w zakładzie pracy chronionej albo w zakładzie aktywizacji zawodowej, wymagającą niezbędnej, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.
Ustawa definiuje niezdolność do samodzielnej egzystencji jako naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie, bez pomocy innych osób, podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się, komunikację i komunikowanie się.
Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, zdolną do wykonywania zatrudnienia na stanowisku pracy przystosowanym odpowiednio do potrzeb i możliwości wynikających z niepełnosprawności, wymagającą w celu pełnienia ról społecznych częściowej lub okresowej pomocy innej osoby w związku z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.
Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu zdolną do wykonywania zatrudnienia, nie wymagającą pomocy innej osoby w celu pełnienia ról społecznych.
Ustawa stanowi, że rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań (organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych, społecznych) zmierzających od osiągnięcia, przy współudziale tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej .
Rehabilitacja zawodowa ma na celu ułatwienie osobom niepełnosprawnym uzyskania i utrzymania zatrudnienia (służą temu: szkolnictwo zawodowe, poradnictwo i pośrednictwo pracy). Natomiast rehabilitacja społeczna służy temu, by osobom niepełnosprawnym umożliwić pełne uczestnictwo w życiu społecznym .
Zadania na rzecz osób niepełnosprawnych, wynikające z ustawy, realizują właściwe organy administracji rządowej i organy jednostek samorządu terytorialnego. Określone zadania mogą być również zlecane organizacjom pozarządowym lub jednostkom samorządu terytorialnego.

XI. Ulgi i uprawnienia przysługujące osobom niepełnosprawnym
1. Karta parkingowa
Karta parkingowa jest dokumentem uprawniającym osoby niepełnosprawne do parkowania na miejscach specjalnie wydzielonych i przeznaczonych dla tych osób.
Karta parkingowa przysługuje osobom niepełnosprawnym na podstawie:
• orzeczenia o zaliczeniu do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,
• orzeczenia o zaliczeniu do lekkiego stopnia niepełnosprawności o przyczynie niepełnosprawności z kodu R lub N,
• orzeczenia wydanego przez organy rentowe równoważnego na mocy przepisów szczególnych z orzeczeniami o niepełnosprawności,
• orzeczenia o zaliczeniu do lekkiego stopnia niepełnosprawności, w którym nie określono przyczyny niepełnosprawności oraz orzeczenia równoważnego wydanego przez organy rentowe, wraz z zaświadczeniem lekarskim potwierdzającym ograniczoną sprawność ruchową.
Osoby niepełnosprawne o obniżonej sprawności ruchowej, kierujące pojazdem samochodowym lub kierowca przewożący osoby o obniżonej sprawności ruchowej, jak również pracownicy placówek zajmujących się opieką, rehabilitacją lub edukacją niepełnosprawnych pozostających pod opieką tych placówek, mogą nie stosować się do następujących znaków - pod warunkiem zachowania szczególnej ostrożności".
Aby móc nie stosować się do niżej wymienionych znaków trzeba posiadać KARTĘ PARKINGOWĄ:
• "zakaz ruchu w obu kierunkach" (B-1),
• "zakaz wjazdu pojazdów silnikowych, z wyjątkiem motocykli jednośladowych" (B-3),
• "zakaz wjazdu autobusów" (B-3a),
• "zakaz wjazdu motocykli" (B-4),
• "zakaz wjazdu motorowerów" (B-10),
• "zakaz postoju" (B-35) - dopuszczalny czas postoju dłuższy niż 1 minuta jest wskazany na znaku albo na umieszczonej pod nim tabliczce,
• "zakaz postoju w dni nieparzyste" (B-37),
• "zakaz postoju w dni parzyste" (B-38),
• "strefa ograniczonego postoju" (B-39)
Za jej wydanie pobiera się opłatę w wysokości ustalonej przez ministra właściwego do spraw transportu – aktualnie opłata wynosi 25 zł.

Aby otrzymać kartę parkingową, należy złożyć następujące dokumenty:
• kserokopię orzeczenia o stopniu niepełnosprawności (należy mieć ze sobą oryginał do wglądu),
• kserokopię dowodu osobistego,
• fotografię (3,5 x 4,5)- wypełniony wniosek na odpowiednim formularzu,
• potwierdzenie dokonania opłaty.
Karta parkingowa uprawnia osoby niepełnosprawne do parkowania na miejscach specjalnie wydzielonych i przeznaczonych dla tych osób oraz na miejscach wyznaczonych w strefie płatnego parkowania. Uprawnienie to wynika m. in. z przepisów określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych.
Karta parkingowa powinna być umieszczona za przednią szybą pojazdu samochodowego w sposób umożliwiający jej odczytanie (odczytanie pierwszej strony - z symbolem wózka inwalidzkiego).

Karta parkingowa w krajach Unii Europejskiej
W związku z zaleceniem nr 98/376/EW z 4 czerwca 1998r. w sprawie karty parkingowej dla osób niepełnosprawnych, został opracowany wspólny dla wszystkich krajów członkowskich Unii Europejskiej wzór karty parkingowej, który te kraje, w tym Polska, dobrowolnie przyjęły. Zalecenie nie ma bowiem formalnie mocy wiążącej. Dzięki temu posiadacz takiej karty może korzystać ze specjalnych miejsc parkingowych w każdym kraju Unii bez względu na to czy jest jego obywatelem.
Podstawa prawna:
• ustawa z dnia 20.06.1997r. – Prawo o ruchu drogowym (tj.Dz. U. Z 2005 r Nr 108, poz. 908z późn. zm.)
• ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych ( Dz. U. z 19885 Nr 14, poz.60 z późn. zm.)
• rozporządzenie Ministra Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31lipca 2002r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych (Dz. U. Nr 170, poz. 1393Z póź zm) • rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wzorów kart parkingowych dla osób niepełnosprawnych i placówek zajmujących się opieką, rehabilitacją lub edukacją tych osób (Dz.U. Nr 67, poz. 616),
• zalecenie Rady UE z 4 czerwca 1998 r. dotyczące kart parkingowych dla osób niepełnosprawnych (98/376/EC)

2. Ulgi komunikacyjne
Zestawienie ulg przysługujących osobom niepełnosprawnym w podróży środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego (PKP) i autobusowego (PKS)
a. Dzieci do lat 4
100% ulga pociągi osobowe, EC, IC
klasa 2, w klasie 1 dopłata
100 % ulgi autobusy zwykłe i przyspieszone
bilety jednorazowe
PKS pod warunkiem nie korzystania przez dziecko z oddzielnego miejsca do siedzenia, a jeżeli korzysta to 78 %
b. Przewodnik lub opiekun towarzyszący w podróży osobie niewidomej albo osobie niezdolnej do samodzielnej egzystencji
opiekun 18 lat
przewodnik 13 lat
lub pies przewodnik
95 % ulga pociągi osobowe i ekspresowe, IC, EC
Bilety jednorazowe
Klasa 2, w klasie 1 dopłata
95% ulga autobusy zwykłe, przyspieszone i pospieszne
Bilety jednorazowe
c. dzieci i młodzież dotknięte inwalidztwem lub niepełnosprawne
78% ulga pociągi osobowe, pospieszne i ekspresowe, IC, EC
Bilety jednorazowe lub miesięczne imienne

Klasa 2, w klasie 1 dopłata
78% ulga autobusy zwykłe, przyspieszone i pospieszne
Bilety jednorazowe lub miesięczne imienne
Wyłącznie w ramach przejazdów celowych, których katalog zawiera ustawa np. dom-szkoła-dom
d. Rodzice lub opiekunowie dzieci i młodzieży dotkniętych inwalidztwem lub niepełnosprawnej
78% ulga pociągi osobowe, pospieszne i ekspresowe, IC, EC
Bilety jednorazowe
Klasa 2, w klasie 1 dopłata 

78% ulga autobusy zwykłe, przyspieszone i pospieszne

e. Osoby niezdolne do samodzielnej egzystencji
49% ulga pociągi osobowe, bilety jednorazowe
37 % pociągi pospieszne i ekspresowe, IC, EC

Bilety jednorazowe
klasa 2, w klasie 1 dopłata
49% ulga autobusy zwykłe
37% ulga autobusy przyspieszone i pospieszne
f. Osoby niewidome, które nie są uznane za osoby niezdolne na samodzielnej egzystencji
37% ulga pociągi osobowe, pospieszne i ekspresowe, IC, EC
Bilety jednorazowe lub miesięczne imienne
Klasa 2, w klasie 1 dopłata 

37% ulga autobusy zwykłe, przyspieszone i pospieszne
Bilety jednorazowe lub miesięczne imienne

Podstawa prawna:
• Ustawa z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2002 r. Nr 175, poz. 1440 z póżń. zm.)

3. Podatki
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), ulgi w podatku dochodowym przysługują:
1) podatnikowi będącemu osobą niepełnosprawną lub
2) podatnikowi, na którego utrzymaniu pozostają takie osoby niepełnosprawne jak: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowie - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł. W przeciwnym wypadku ulgi przysługują podatnikowi będącemu osobą niepełnosprawną. Jeśli więc osoba niepełnosprawna pozostająca na utrzymaniu podatnika osiąga dochody, należy dokonać wstępnego oszacowania jaki dochód w całym roku podatkowym może ona uzyskać. Rachunki muszą być bowiem wystawione na osobę, która będzie odliczała określone wydatki.
Podstawowym warunkiem odliczenia wydatków jest posiadanie przez osobę niepełnosprawną, której dotyczy wydatek:
1) orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności, lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną.
Jednocześnie w przepisach regulujących poszczególne ulgi, mowa jest o osobach zaliczonych do I i II grupy inwalidztwa, przez co należy rozumieć osoby w stosunku do których, orzeczono odpowiednio:
• całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo znaczny stopień niepełnosprawności,
• całkowitą niezdolność do pracy albo umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Odliczenie ulg może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.
Zgodnie z art. 26 ust. 7c ww. ustawy, warunkiem skorzystania z większości ulg rehabilitacyjnych jest posiadanie przez podatnika dokumentów stwierdzających poniesienie wydatków (faktury VAT lub rachunku).

Wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, a nie od kwoty podatku. Nie można odliczyć jednak tych wydatków na cele rehabilitacyjne, które zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeśli wydatki były tylko częściowo finansowane z powyższych funduszy czy środków, odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną czy zwróconą z jakichkolwiek innych środków. Można więc odliczyć tylko te wydatki, które podatnik pokrył z własnych dochodów.

4. Poczta, radio, telewizja i telekomunikacja
Udogodnienia związane z usługami pocztowymi to min.: usługa doręczania bezpośrednio do domu przesyłek listowych, przesyłek rejestrowanych, w tym przesyłek z zadeklarowaną wartością oraz kwot pieniężnych określonych w przekazach pocztowych, z pominięciem oddawczej skrzynki pocztowej oraz bez konieczności odbierania przesyłki w placówce operatora.
Usługi te świadczone są bez pobierania dodatkowych opłat. Mogą z nich korzystać osoby:
• z uszkodzeniem narządu ruchu powodującym konieczność korzystania z wózka inwalidzkiego,
• niewidome lub ociemniałe.
Zapotrzebowanie na usługę zgłasza się u operatora świadczącego powszechne usługi pocztowe np. w urzędzie pocztowym.
Placówki pocztowe muszą być dostosowane do obsługi osób niepełnosprawnych poruszających się za pomocą wózka inwalidzkiego.
Dostosowanie to powinno polegać na wydzieleniu przez operatora odpowiednio oznakowanych stanowisk obsługi osób niepełnosprawnych oraz umieszczaniu nadawczych skrzynek pocztowych w sposób i w miejscu umożliwiającym korzystanie z nich osobie niepełnosprawnej, poruszającej się za pomocą wózka inwalidzkiego, w szczególności nadawczych skrzynek pocztowych instalowanych w placówce operatora lub na nieruchomości użytkowanej przez tę placówkę.

Zwolnienie z opłat dla osób niewidomych

Przesyłka będąca przesyłką dla niewidomych nadana przez:

1) osobę legitymującą się orzeczeniem właściwego organu orzekającego o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności z tytułu uszkodzenia narządu wzroku, zwaną dalej "osobą niewidomą lub ociemniałą", i adresowana do biblioteki lub organizacji osób niewidomych lub ociemniałych bądź do organizacji, których celem statutowym jest działanie na rzecz osób niewidomych lub ociemniałych,
2) bibliotekę, organizację osób niewidomych lub ociemniałych bądź organizacje, których celem statutowym jest działanie na rzecz osób niewidomych lub ociemniałych, i adresowana do osoby niewidomej lub ociemniałej,
3) osobę niewidomą lub ociemniałą bądź skierowaną do tej osoby zawierającą wyłącznie informacje utrwalone pismem wypukłym,
• jest zwolniona od opłaty pocztowej za przyjęcie, przemieszczenie i doręczenie przesyłki niebędącej przesyłką najszybszej kategorii, tego rodzaju i tej samej masy ustalonej w obowiązującym cenniku powszechnych usług pocztowych operatora publicznego. Zwolnienie to nie obejmuje opłaty za potwierdzenie odbioru przesyłki rejestrowanej.

Podstawa prawna :
– ustawa z dnia 12 czerwca 2003 r. Prawo pocztowe (Dz.U. Nr 130, poz. 1188 ze zm.).

Zwolnienia od opłat abonamentowych za radio i telewizję
Osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności (dawna I grupa), osoby niesłyszące u których stwierdzono całkowitą głuchotę lub obustronne upośledzenie słuchu oraz osoby niewidome, których ostrość wzroku nie przekracza 15% są zwolnione od opłat abonamentowych za radio i telewizję.

Ulgi na usługi telekomunikacyjne
Na usługi telekomunikacyjne przysługuje ulga w wysokości 50 % opłaty podstawowej, wynikającej z obowiązującego cennika usług telekomunikacyjnych.
Rabaty na usługi telekomunikacyjne udzielane są:
- w przypadku choroby narządu wzroku - z orzeczeniem znacznego stopnia niepełnosprawności z symbolem przyczyny niepełnosprawności (04-O),
- w przypadku zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu - z orzeczeniem znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności z symbolem przyczyny niepełnosprawności (03-L)
- w przypadku zastosowania przez Zespół Orzekający w orzeczeniu więcej niż jednego symbolu przyczyny niepełnosprawności:
- z orzeczeniem znacznego stopnia niepełnosprawności, jeżeli w łącznym symbolu przyczyny niepełnosprawności występuje symbol przyczyny niepełnosprawności 04-O (choroby narządu wzroku),
- z orzeczeniem znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, jeżeli w łącznym symbolu przyczyny niepełnosprawności występuje symbol przyczyny niepełnosprawności 03-L (zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu).
Ulgi na telefony komórkowe
Oferowane przez operatorów sieci komórkowych ulgi dotyczą zazwyczaj osób niewidomych i niesłyszących. Ponieważ zakres tych ulg ulega zmianie, szczegółowych informacji należy szukać w punktach obsługi klienta tych sieci.

5. Sport, Turystyka i Rekreacja

DOFINANSOWANIE SPORTU, KULTURY, REKREACJI I TURYSTYKI OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH (DLA OSÓB PRAWNYCH I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH NIE POSIADAJĄCYCH OSOBOWOŚCI PRAWNEJ)

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie określenia rodzajów zadań powiatu, które mogą być finansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 96, poz. 861 ze zm.) ze środków Funduszu może być dofinansowany sport, kultura, rekreacja i turystyka osób niepełnosprawnych.

O w/w dofinansowanie mogą ubiegać się osoby prawne i jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, jeżeli:
• 1) prowadzą działalność na rzecz osób niepełnosprawnych przez okres co najmniej 2 lat przed dniem złożenia wniosku,
• 2) udokumentują zapewnienie odpowiednich do potrzeb osób niepełnosprawnych warunków technicznych i lokalowych do realizacji zadania,
• 3) udokumentują posiadanie środków własnych lub pozyskanych z innych źródeł na sfinansowanie przedsięwzięcia w wysokości nieobjętej dofinansowaniem ze środków Funduszu.

Dofinansowanie nie może obejmować kosztów realizacji zadania poniesionych przed przyznaniem środków finansowych i zawarciem umowy o dofinansowanie ze środków Funduszu.Wniosek o dofinansowanie składa się do powiatowego centrum pomocy rodzinie właściwego dla miejsca zamieszkania osób niepełnosprawnych objętych wnioskiem o dofinansowanie w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego realizację zadania.
Wysokość dofinansowania organizacji sportu, kultury, rekreacji i turystyki osób niepełnosprawnych wynosi do 60% kosztów przedsięwzięcia.

6. Ułatwienia w dostępie do muzeów i bibliotek

Muzea – opłata ulgowa za wstęp
Zgodnie z delegacją zawartą w art.10. ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. Nr 5, poz.24 z późn. zm.) Rada Ministrów w rozporządzeniu z dnia 16 października 1997 r. określiła grupy osób, którym przysługuje ulga w opłacie lub zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów państwowych (Dz. U. Nr 130, poz. 854) Emerytom, rencistom, a także inwalidom i osobom niepełnosprawnym wraz z opiekunami, którzy są obywatelami polskimi – przysługuje, za okazaniem stosownych dokumentów, opłata ulgowa za wstęp do muzeów państwowych (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 października 1997 r. w sprawie określenia grup osób, którym przysługuje ulga w opłacie lub zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów państwowych (Dz. U. z 1997r, Nr 130, poz. 854).

Biblioteki
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. Nr 85, poz.539 z późn. zm) usługi bibliotek, których organizatorami są podmioty takie jak: ministrowie i kierownicy urzędów centralnych oraz jednostki samorządu terytorialnego – są ogólnie dostępne i bezpłatne. W niektórych wypadkach może być jednak pobierana opłata (np. za usługi informacyjne, bibliograficzne, reprograficzne, za wypożyczenie materiałów audiowizualnych) oraz może być stosowana opłata w formie kaucji za wypożyczone materiały biblioteczne. Art.25 i 26 ustawy określa obsługę specjalnych grup użytkowników.
I tak:
• Obsługę biblioteczną osób niepełnosprawnych z dysfunkcją narządu wzroku zapewnia Centralna Biblioteka Niewidomych, która jednocześnie koordynuje działalność pokrewnych bibliotek i instytucji.
• W celu zapewnienia obsługi bibliotecznej specjalnych grup użytkowników możliwe jest prowadzone bibliotek w zakładach opieki zdrowotnej i w domach pomocy społecznej. Zasady organizacji obsługi bibliotecznej w tych zakładach określone zostały:
• w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 24 lutego 2000 r. w sprawie zasad organizacji obsługi bibliotecznej w domach pomocy społecznej oraz zasad współdziałania bibliotek publicznych
• w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 26 września 2000 r. w sprawie zasad organizacji obsługi bibliotecznej w zakładach opieki zdrowotnej oraz zasad współdziałania bibliotek publicznych w wykonywaniu tej obsługi (Dz. U. Nr 91, poz.1014).

Powyższe rozporządzenia zobowiązują dyrektorów domów pomocy społecznej i zakładów opieki zdrowotnej do zakładania placówek bibliotecznych, a także umożliwiają zawieranie porozumień z organizatorami bibliotek publicznych dotyczących prowadzenia obsługi bibliotecznej w formie filii, punktów bibliotecznych.


REHABILITACJA ZAWODOWA

I Zatrudnianie Osób niepełnosprawnych

1. Osoby rozpoczynające lub prowadzące działalność gospodarczą
Osoba niepełnosprawna zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotna albo poszukująca pracy może otrzymać ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) jednorazową pomoc na podjęcie działalności gospodarczej, rolniczej, albo na wniesienie wkładu do spółdzielni jeżeli nie otrzymała wcześniej środków na ten cel. Wysokość pomocy może wynosić maksymalnie piętnastokrotność przeciętnego wynagrodzenia. .
Starosta przyznaje środki w wysokości określonej w umowie zawartej z osobą wnioskującą o pomoc.
Aby otrzymać w/w pomoc należy złożyć wniosek w Powiatowym Urzędzie Pracy .Odpowiedni wniosek można uzyskać w siedzibie Powiatowego Urzędu Pracy lub na stronach internetowych.

2. Dofinansowanie do oprocentowania kredytu bankowego
Osoba niepełnosprawna, która już prowadzi działalność gospodarczą albo własne lub dzierżawione gospodarstwo rolne może otrzymać na podstawie umowy zawartej ze starostą ze środków PFRON, dofinansowanie do wysokości 50% oprocentowania kredytu bankowego zaciągniętego na kontynuowanie tej działalności.

Od dnia 1 stycznia 2008 r. osoba niepełnosprawna prowadząca działalność gospodarczą może otrzymać ze środków PFRON także refundację obowiązkowych składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe , do wysokości odpowiadającej wysokości składki, której podstawą wymiaru jest kwota stanowiąca 60 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale. Warunkiem otrzymania refundacji jest terminowe opłacenie tych składek w całości oraz przekazanie do PFRON w terminie 30 dni przed dniem przekazania po raz pierwszy informacji i wniosku.

Podstawa prawna:
• art. 12a, 13, 25a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (tj. Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92) • Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 października 2007 r. w sprawie przyznania osobie niepełnosprawnej środków na podjęcie działalności gospodarczej, rolniczej albo na wniesienie wkładu do spółdzielni socjalnej (Dz. U. z 2007 r, Nr 194, poz. 1403)
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 13 grudnia 2007 r. w sprawie refundacji składek na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2007 r, Nr 240, poz. 1754)
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 13 grudnia 2007 r. w sprawie udzielania pomocy pracodawcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne oraz osobom niepełnosprawnym wykonującym działalność gospodarczą i rolniczą (Dz. U. z 2007 r, Nr 240, poz. 1756)


II Niepełnosprawni rolnicy
Od dnia 1 stycznia 2008 r. niepełnosprawni rolnicy lub rolnicy zobowiązani do opłacania składek za niepełnosprawnego domownika, mogą ubiegać się o refundację ze środków PFRON - składek na ubezpieczenia społeczne rolników - wypadkowych, chorobowych, macierzyńskich oraz emerytalno-rentowych. Warunkiem otrzymania refundacji jest terminowe opłacenie tych składek w całości oraz przekazanie do PFRON w terminie 30 dni przed dniem przekazania po raz pierwszy informacji i wniosku.

Podstawa prawna:
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 13 grudnia 2007 r. w sprawie refundacji składek na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 240, poz. 1754)• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 13 grudnia 2007 r. w sprawie udzielania pomocy pracodawcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne oraz osobom niepełnosprawnym wykonującym działalność gospodarczą i rolniczą (Dz. U. Nr 240, poz. 1756)


III Pracodawcy zatrudniający osoby niepełnosprawne
Pracodawca, który zatrudnia osobę niepełnosprawną może otrzymać ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych:
Miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego, który nie ma ustalonego prawa do emerytury, o ile pracownik ten został ujęty w ewidencji zatrudnionych osób niepełnosprawnych prowadzonej przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Wysokość tego dofinansowania została zróżnicowana w zależności od stopnia, a także rodzaju niepełnosprawności pracowników. Istnieją także różnice w wysokości dofinansowania pomiędzy pracodawcami posiadającymi status zakładu pracy chronionej, a innymi pracodawcami.
Wysokość dofinansowania do wynagrodzenia niepełnosprawnych pracowników uzależniona jest od:
• typu pracodawcy,
• stopnia niepełnosprawności zatrudnionych pracowników,
• rodzaju niepełnosprawności.

IV Pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej
Miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego przysługuje w kwocie:
1) 130 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności;
2) 110 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności;
3) 50 % najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
Kwoty te zwiększa się o 75 % najniższego wynagrodzenia w przypadku osób niepełnosprawnych, u których stwierdzono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe lub epilepsję, oraz niewidomych.
PRACODAWCA ZATRUDNIAJĄCY MNIEJ NIŻ 25 PRACOWNIKÓW LUB PRACODAWCA ZATRUDNIAJĄCY CO NAJMNIEJ 25 PRACOWNIKÓW OSIĄGAJĄCY WSKAŹNIK ZATRUDNIENIA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH W WYSOKOŚCI CO NAJMNIEJ 6%

Miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego pracodawcy zatrudniającemu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy mniej niż 25 pracowników oraz pracodawcy zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i osiągającemu wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6 % przysługuje w wysokości:
1) 70 % kwot, które przysługują pracodawcy prowadzącemu zakład pracy chronionej,
2) 90 % kwot, które przysługują pracodawcy prowadzącemu zakład pracy chronionej w przypadku osób niepełnosprawnych, u których stwierdzono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe lub epilepsję oraz pracowników niewidomych.
Miesięczne dofinansowanie nie przysługuje pracodawcy:
• finansującemu wynagrodzenie pracownika ze środków publicznych (czyli miesięczne dofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzenia pracownika w części finansowanej ze środków publicznych),
• posiadającemu zaległości w zobowiązaniach wobec PFRON przekraczających ogółem kwoty 100 zł, zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i nieosiągającemu wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6%
Refundację składek na ubezpieczenie społeczne zatrudnionych osób niepełnosprawnych.

Wysokość refundacji jest uzależniona od rodzaju pracodawcy (zakład pracy chronionej, pracodawca, który zatrudnia co najmniej 25 pracowników bądź pracodawca, który zatrudnia mniej niż 25 osób).

Fundusz refunduje:
1. Pracodawcy zatrudniającemu mniej niż 25 osób w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, w stosunku do zatrudnionych osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności:
A) część wynagrodzenia odpowiadającą składce należnej od zatrudnionego na ubezpieczenie emerytalne,
B) część kosztów osobowych pracodawcy odpowiadającą składce należnej od pracodawcy na ubezpieczenie emerytalne
2. Pracodawcy prowadzącemu zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej w stosunku do zatrudnionych osób niepełnosprawnych:
A) część wynagrodzenia odpowiadającą składce należnej od pracownika na ubezpieczenia emerytalne i chorobowe,
B) część kosztów osobowych pracodawcy odpowiadającą składce należnej od pracodawcy na ubezpieczenia:
a) emerytalne,
b) rentowe,
c) wypadkowe
3. Pracodawcy zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy,osiągającemu wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych ogółem w wysokości co najmniej 6 %, w stosunku do zatrudnionych osób niepełnosprawnych:
A) zaliczonych do znacznego i umiarkowanego stopnia niepełnosprawności - część wynagrodzenia odpowiadającą składce należnej od pracownika na ubezpieczenie emerytalne oraz część kosztów osobowych pracodawcy odpowiadającą składce należnej od pracodawcy na ubezpieczenie emerytalne,
B) zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności - część kosztów osobowych pracodawcy odpowiadającą składce należnej od pracodawcy na ubezpieczenie wypadkowe.

Akty prawne:
Podstawowe
1) Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r., Nr 14, poz. 92 z póź. zm.)
2) Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 13 grudnia 2007 r. w sprawie dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 240, poz. 1755, z późn. zm.)
Pomocne w celu wypełnienia formularzy:
1) Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 13 grudnia 2007 r. w sprawie refundacji składek na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 240, poz.1754, z późn. zm.)
2) Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 13 grudnia 2007 r. w sprawie udzielania pomocy pracodawcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne oraz osobom niepełnosprawnym wykonującym działalność gospodarczą i rolniczą (Dz. U. z 2007 r., Nr 240, poz. 1756)
3) Ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz.U. z 2007 r., Nr 59, poz. 404, z późn. zm.)
4) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia, stosowania i udostępniania krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju oraz związanych z tym obowiązków organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. Nr 157, poz.1031)
5) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie sposobu i metodologii prowadzenia i aktualizacji rejestru podmiotów gospodarki narodowej, w tym wzorów wniosków, ankiet i zaświadczeń, oraz szczegółowych warunków i trybu współdziałania służb statystyki publicznej z innymi organami prowadzącymi urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej (Dz.U. Nr 69, poz. 763, z późn. zm.)
6) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie sprawozdań o udzielonej pomocy publicznej oraz sprawozdań o zaległych należnościach przedsiębiorców z tytułu świadczeń na rzecz sektora finansów publicznych (Dz.U. Nr 133, poz. 923, z późn. zm.)
7) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 maja 2003 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Edukacji Dz.U. Nr 98, poz. 895)
8) Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 8 grudnia 2004 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 264, poz. 2644, z późn.zm.) 
Inne:
1) Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.) 
2) Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U.z 2007 r., Nr 155, poz.1095, z późn. zm.)
3) Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2007 r., Nr 11, poz. 74, z późn. zm.)
4) Ustawa z dnia z dnia 7 listopada 1997 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 1998 r., Nr 7, poz.25, z późn. zm.) 


3. Zwrot kosztów poniesionych na przystosowanie stanowisk pracy dla osób niepełnosprawnych.
W przypadku zatrudnienia przez okres co najmniej 36 miesięcy osoby niepełnosprawnej zarejestrowanej jako bezrobotna lub poszukująca pracy i niepozostająca w zatrudnieniu, skierowanej do pracy przez powiatowy urząd pracy zwrot kosztów:
• poniesionych w związku z przystosowaniem tworzonych lub istniejących stanowisk pracy dla tych osób, stosownie do potrzeb wynikających z ich niepełnosprawności,
• adaptacji pomieszczeń zakładu pracy do potrzeb osób niepełnosprawnych,
• adaptacji lub nabycia urządzeń ułatwiających osobie niepełnosprawnej funkcjonowanie w zakładzie pracy.
Zwrot kosztów nie może przekroczyć dwudziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia za każde przystosowane stanowisko pracy osoby niepełnosprawnej.

4. Zwrot miesięcznych kosztów zatrudnienia pracowników pomagających pracownikowi niepełnosprawnemu w pracy w zakresie czynności ułatwiających komunikowanie się z otoczeniem, a także czynności niemożliwych lub trudnych do samodzielnego wykonania przez pracownika niepełnosprawnego na stanowisku pracy.
5. Zwrot kosztów wyposażenia stanowiska pracy do wysokości piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia, w przypadku zatrudnienia przez okres co najmniej 36 miesięcy osoby niepełnosprawnej zarejestrowanej w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotna albo poszukująca pracy niepozostającą w zatrudnieniu.
6. Refundację kosztów szkolenia zatrudnionych osób niepełnosprawnych do wysokości 90 % tych kosztów, nie więcej jednak niż do wysokości dwukrotnego przeciętnego wynagrodzenia na jedną osobę.

Podstawa prawna:
• art. 26a, 25a, 26, 26d-f I 41 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (tj. Dz. U. z 2008r. Nr 14, poz. 92 z póź.zm) • Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 13 grudnia 2007 r. w sprawie udzielania pomocy pracodawcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne oraz osobom niepełnosprawnym wykonującym działalność gospodarczą i rolniczą (Dz. U. Nr 240, poz. 1756)
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 13 grudnia 2007 r. w sprawie dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych (Dz.U.07.240.1755)
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 13 grudnia 2007 r. w sprawie refundacji składek na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 240, poz.1754)
• Rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z dnia 15 września 2004 r. w sprawie zwrotu kosztów przystosowania stanowisk pracy, adaptacji pomieszczeń i urządzeń do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz kosztów zatrudnienia pracownika pomagającego pracownikowi niepełnosprawnemu (Dz. U. Nr 215 poz. 2186 z późn. zm.)
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społeczne z dnia 17 października 2007 r. w sprawie zwrotu kosztów wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej (Dz. U. Nr 194 poz.1404) 
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społeczne z dnia 17 października 2007 r. w sprawie refundacji wynagrodzenia oraz składek na ubezpieczenie społeczne pracodawcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne (Dz. U. Nr 194, poz. 1405)
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 22 stycznia 2008 r. w sprawie warunków i trybu dokonywania refundacji kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 18, poz. 116) 

Zwolnienie z wpłat na PFRON
Pracodawca, który zatrudnia co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy musi dokonywać miesięcznych wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Wysokość wpłat stanowi iloczyn 40,65% przeciętnego wynagrodzenia i liczby pracowników odpowiadającej różnicy między zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości 6% a rzeczywistym zatrudnieniem osób niepełnosprawnych.

Ustalając liczbę zatrudnionych pracowników należy brać pod uwagę tylko osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę. Do liczby pracowników nie wlicza się osób pełnosprawnych zatrudnionych:
• na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego;
• przebywających na urlopach wychowawczych;
• nieświadczących pracy w związku z odbywaniem służby wojskowej albo służby zastępczej;
• będących uczestnikami Ochotniczych Hufców Pracy;
• nie świadczących pracy w związku z uzyskaniem świadczenia rehabilitacyjnego;
• przebywających na urlopach bezpłatnych, których obowiązek udzielenia określają odrębne ustawy.

Wpłaty na Fundusz nie dotyczą:
1) placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych,
2) przedstawicielstw i misji zagranicznych.

Z wpłat na PFRON zwolnieni są:
• pracodawcy u których wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych wynosi co najmniej 6%;
• państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne będące jednostkami budżetowymi, zakładami budżetowymi albo gospodarstwami pomocniczymi, instytucje kultury oraz jednostki organizacyjne zajmujące się statutowo ochroną dóbr kultury uznanych za pomnik historii osiągające 6% wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych;
• publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne nie działające w celu osiągnięcia zysku, których wyłącznym przedmiotem prowadzonej działalności jest rehabilitacja społeczna i lecznicza, edukacja osób niepełnosprawnych lub opieka nad osobami niepełnosprawnymi;
• państwowe i niepaństwowe szkoły wyższe, wyższe szkoły zawodowe, publiczne i niepubliczne szkoły, zakłady kształcenia nauczycieli oraz placówki opiekuńczo-wychowawcze i resocjalizacyjne w których wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych wynosi 2% (w tym przypadku wskaźnik stanowi sumę wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych i podwojonego wskaźnika wychowanków, uczniów, studentów lub słuchaczy będących osobami niepełnosprawnymi i uczących się lub studiujących w ramach ogólnie obowiązujących w danej jednostce regulaminów nauczania lub studiowania);
• pracodawcy prowadzący zakłady pracy będące w likwidacji albo co do których ogłoszono upadłość.

Pracodawca zobowiązany do wpłat może obniżyć wymagany wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, jeżeli zatrudni osoby niepełnosprawne ze schorzeniami szczególnie utrudniającymi wykonywanie pracy.

Do schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych zalicza się:
• chorobę Parkinsona,
• stwardnienie rozsiane,
• paraplegię, tetraplegię, hemiplegię,
• znaczne upośledzenie widzenia (ślepotę) oraz niedowidzenie,
• głuchotę i głuchoniemotę,
• nosicielstwo wirusa HIV oraz chorobę AIDS,
• epilepsję,
• przewlekłe choroby psychiczne,
• upośledzenie umysłowe,
• miastenię,
• późne powikłania cukrzycy

Wpłaty na Fundusz można obniżyć także z tytułu zakupu usługi, z wyłączeniem handlu, lub produkcji od pracodawców zatrudniających co najmniej 25 pracowników i osiągają co najmniej 10% wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych (ze znacznym i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności).
Warunkiem obniżenia wpłat jest:
• terminowe uregulowanie należności za zrealizowaną produkcję lub usługę;
• otrzymanie informacji o kwocie obniżenia.

Podstawa prawna:
• art. 21 i 22 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008r. Nr 14, poz. 92 z póź. zm.)
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 września 1998 r. w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz sposobu jego obniżania ( Dz. U. Nr 124, poz. 820 z późn. zm.)
• Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 maja 2003 r. w sprawie określenia wzorów miesięcznych i rocznych informacji o zatrudnieniu, kształceniu lub o działalności na rzecz osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 104, poz. 969)


Zakłady Aktywności Zawodowej
Zakład aktywności zawodowej jest tworzony w celu zatrudnienia osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności i osób zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, u których stwierdzono autyzm, upośledzenie umysłowe lub chorobę psychiczną.
Podmiotami uprawnionymi do utworzenia zakładu aktywności zawodowej są:
• powiat,
• gmina
• fundacja,
• stowarzyszenie,
• inna organizacja społeczna, której statutowym zadaniem jest rehabilitacja zawodowa i społeczna osób niepełnosprawnych.
Utworzenie zakładu i uzyskanie statusu zakładu aktywności zawodowej związane jest ze spełnieniem wielu warunków, takich jak:
• zatrudnianie co najmniej 70 % (z ogólnej liczby osób zatrudnionych w zakładzie) osób niepełnosprawnych, w szczególności skierowanych do pracy przez powiatowe urzędy pracy:
- zaliczone do znacznego stopnia niepełnosprawności,
- zaliczone do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, u których stwierdzono autyzm, upośledzenie umysłowe lub choroba psychiczna, w tym osób, w stosunku do których rada programowa warsztatów terapii zajęciowej zajęła stanowisko uzasadniające podjęcie zatrudnienia i kontynuowanie rehabilitacji zawodowej w warunkach pracy chronionej.
Jednakże wskaźnik zatrudnienia osób z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności nie może być wyższy niż 35%.
• przystosowanie obiektów i pomieszczeń użytkowanych przez zakład aktywności zawodowej do przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Ważnym elementem jest także uwzględnienie potrzeb zatrudnionych w zakładzie osób niepełnosprawnych w zakresie przystosowania ich stanowisk pracy oraz pomieszczeń higieniczno-sanitarnych (toalet, stołówek) i ciągów komunikacyjnych.
• uzyskanie pozytywnej opinii starosty o potrzebie utworzenia zakładu aktywności zawodowej na danym terenie.
Ponadto organizator zakładu aktywności zawodowej zobowiązuje się do przeznaczania uzyskanych dochodów z prowadzonej działalności na zakładowy fundusz aktywności zawodowej, który jest przeznaczany na zaspokajanie potrzeb osób niepełnosprawnych np. na zakup sprzętu i wyposażenia pomagającego osobie niepełnosprawnej w samodzielnym życiu i uczestnictwie w życiu społecznym w lokalnym środowisku, pomoc w przygotowaniu, budowie, remoncie i wyposażeniu indywidualnych i zbiorowych form mieszkalnictwa chronionego dla osób niepełnosprawnych, a także na dokształcanie, przekwalifikowanie i szkolenia itp.
Decyzję w sprawie przyznania statusu zakładu aktywności zawodowej, potwierdzającą spełnianie wszystkich warunków, wydaje wojewoda.
Wniosek o utworzenie zakładu aktywności organizator składa marszałkowi województwa z którym również zawiera umowę o dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych kosztów utworzenia i działania zakładu.
Szczegółowe rozwiązania dotyczące tworzenia i funkcjonowania zakładów aktywności zawodowej zawarte zostały w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2007 r. w sprawie zakładów aktywności zawodowej (Dz.U. Nr 242, poz. 1776).

Zakłady Pracy Chronionej
O status prowadzącego zakład pracy chronionej może ubiegać się każdy pracodawca, który prowadzi działalność gospodarczą przez okres co najmniej 12 miesięcy oraz zatrudnia nie mniej niż 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy. Ponadto musi osiągać przez okres minimum 6 miesięcy wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 40%, w tym co najmniej 10% ogółu zatrudnionych stanowić muszą osoby zaliczone do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Wskaźnik zatrudnienia może być niższy i wynosić co najmniej 30% w przypadku gdy pracodawca zatrudnia osoby niewidome lub psychicznie chore, albo upośledzone umysłowo zaliczone do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.
W celu uzyskania statusu zakładu pracy chronionej pracodawca musi spełnić też szereg innych warunków, w tym:
• obiekty i pomieszczenia użytkowane przez zakład pracy chronionej muszą odpowiadać przepisom i zasadom bezpieczeństwa i higieny pracy,
• muszą uwzględniać potrzeby osób niepełnosprawnych w zakresie przystosowania stanowisk pracy, pomieszczeń higieniczno sanitarnych i ciągów komunikacyjnych oraz spełniać wymagania dostępności do nich,
• prowadzący zakład pracy chronionej zobowiązany jest także do zapewnienia doraźnej i specjalistycznej opieka medycznej, poradnictwa i usług rehabilitacyjnych.

Formalne potwierdzenie spełniania wszystkich niezbędnych warunków następuje poprzez nadanie przez wojewodę, w formie decyzji administracyjnej, statusu zakładu pracy chronionej. Wojewoda sprawuje również nadzór nad przestrzeganiem w/w warunków.Posiadanie statusu ZPCH wiąże się z możliwością korzystania ze ściśle określonych przywilejów, które rekompensują pracodawcy podwyższone koszty funkcjonowania w formie zakładu pracy chronionej.


REHABILITACJA SPOŁECZNA

1. Zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze
Zgodnie z art. 35a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. z 2008 r. Dz. U. Nr 14 poz. 92 z póź. zm.) do zadań powiatu należy min. dofinansowanie zaopatrzenia w sprzęt rehabilitacyjny, przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze przyznawane osobom niepełnosprawnym na podstawie odrębnych przepisów.

Osoby niepełnosprawne, które otrzymały z Narodowego Funduszu Zdrowia refundację zakupu w/w artykułów( oprócz sprzętu rehabilitacyjnego) i spełnią kryterium dochodowe, mogą ubiegać się w powiatowych centrach pomocy rodzinie o uzyskanie środków na pokrycie wydatków związanych z powyższym zakupem.
Osoby niepełnosprawne, zainteresowane uzyskaniem ze środków PFRON takiego dofinansowania, powinny złożyć pisemny wniosek, który powinien zawierać:
• imię, nazwisko, adres zamieszkania,
• numer NIP,
• cel dofinansowania,
• oświadczenie o wysokości dochodów i liczbie osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym.

Do wniosku osoba zainteresowana powinna dołączyć:
• kopię orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności
• fakturę określającą kwotę opłacaną w ramach ubezpieczenia zdrowotnego oraz kwotę udziału własnego lub inny dokument potwierdzający zakup wraz z potwierdzoną za zgodność, przez świadczeniodawcę realizującego zlecenie, kopią zrealizowanego zlecenia na zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze.

Wysokość dofinansowania wynosi:
• do 100% udziału własnego osoby niepełnosprawnej w limicie ceny ustalonym na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli taki udział jest wymagany,
• do 150% sumy kwoty limitu, wyznaczonego przez Narodowy Fundusz Zdrowia oraz wymaganego udziału własnego osoby niepełnosprawnej w zakupie tych przedmiotów i środków, jeżeli cena zakupu jest wyższa niż ustalony limit.

Zaopatrzenie w sprzęt rehabilitacyjny
O dofinansowanie ze środków Funduszu zaopatrzenia w sprzęt rehabilitacyjny mogą ubiegać się osoby niepełnosprawnej jeżeli zachodzi potrzeba prowadzenia rehabilitacji w warunkach domowych przy użyciu tego sprzętu oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, jeżeli prowadzą działalność związaną z rehabilitacją osób niepełnosprawnych przez okres co najmniej dwóch lat przed dniem złożenia wniosku.
Wysokość dofinansowania wynosi 60% kosztów tego sprzętu, nie więcej jednak niż do wysokości pięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia. Dofinansowanie nie może obejmować kosztów realizacji zadania poniesionych przed przyznaniem środków finansowych i zawarciem umowy o dofinansowanie.

Szczegółowe uregulowania znajdują się w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie określenia rodzajów zadań powiatu, które mogą być finansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 96, poz. 861 z późn. zm.)

2.Warsztaty Terapii Zajęciowej
Definicja warsztatu
Warsztat jest wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo placówką stwarzającą osobom niepełnosprawnym niezdolnym do podjęcia pracy możliwość rehabilitacji społecznej i zawodowej w zakresie pozyskania lub przywracania umiejętności niezbędnych do podjęcia zatrudnienia. Warsztat nie jest placówką samodzielną, ale stanowi część większej struktury organizacyjnej wyposażonej w osobowość prawną lub posiadającej zdolność do czynności prawnych. Warsztaty mogą być organizowane przez fundacje, stowarzyszenia lub przez inne podmioty.
Celem warsztatu jest:

• aktywne wspomaganie procesu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych,
• stwarzanie osobom niepełnosprawnym niezdolnym do podjęcia pracy możliwości rehabilitacji społecznej i zawodowej w zakresie pozyskania lub przywracania umiejętności niezbędnych do podjęcia zatrudnienia.
Realizacji powyższych celów służy stosowanie technik terapii zajęciowej zmierzających do usamodzielnienia uczestników, poprzez wyposażenie ich w umiejętności wykonywania czynności życia codziennego oraz zaradności osobistej, a także rozwijania psychofizycznych sprawności oraz podstawowych i specjalistycznych umiejętności zawodowych, umożliwiających uczestnictwo w szkoleniu zawodowym albo podjęcie pracy.

Uczestnicy warsztatów
Uczestnikami warsztatów mogą być osoby posiadające prawnie potwierdzony status niepełnosprawności, niezdolne do podjęcia pracy. Osoby niepełnosprawne, przyjmowane do warsztatu po 1 stycznia 1998 r., muszą posiadać w swoim orzeczeniu wskazanie do uczestnictwa w terapii zajęciowej. Zgłoszenia osób niepełnosprawnych, które chcą uczestniczyć w warsztacie przyjmuje i zatwierdza jednostka zamierzająca utworzyć warsztat lub jednostka prowadząca warsztat.

Zasady funkcjonowania warsztatu
Terapię prowadzoną w warsztacie realizuje się na podstawie indywidualnego programu rehabilitacji uczestnika, który zawiera informacje dotyczące osoby niepełnosprawnej, planowanych działań wobec uczestnika i spodziewanych efektów tych działań.
W warsztacie działa rada programowa, która dokonuje okresowej oraz, nie rzadziej niż co 3 lata, kompleksowej oceny realizacji indywidualnego programu rehabilitacji uczestnika warsztatu i zajmuje stanowisko w kwestii osiągniętych przez niego postępów w rehabilitacji, uzasadniających:
• podjęcie zatrudnienia i kontynuowanie rehabilitacji zawodowej w warunkach pracy chronionej lub na przystosowanym stanowisku pracy,
• potrzebę skierowania osoby niepełnosprawnej do ośrodka wsparcia, ze względu na brak postępów w rehabilitacji i złe rokowania co do możliwości osiągnięcia postępów uzasadniających podjęcie zatrudnienia i kontynuowanie rehabilitacji zawodowej w warunkach pracy chronionej lub na rynku pracy po odbyciu dalszej rehabilitacji w warsztacie,
• przedłużenie uczestnictwa w terapii ze względu na pozytywne rokowania co do przyszłych postępów w rehabilitacji, umożliwiających podjęcie zatrudnienia i kontynuowanie rehabilitacji zawodowej w warunkach pracy chronionej lub na rynku pracy, albo okresowy brak możliwości podjęcia zatrudnienia, albo okresowy brak możliwości skierowania osoby niepełnosprawnej do ośrodka wsparcia.

Zasady finansowania warsztatów terapii zajęciowej
Koszty utworzenia, działalności i wynikające ze zwiększenia liczby uczestników warsztatu są współfinansowane ze środków PFRON, ze środków samorządu terytorialnego lub z innych źródeł. Zasada współfinansowania oznacza solidarne ponoszenie kosztów tworzenia i działania warsztatów przez jednostki samorządu terytorialnego szczebla powiatowego oraz Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Maksymalne dofinansowanie ze środków Funduszu kosztów działalności warsztatów terapii zajęciowej, w tym wynikających ze zwiększonej liczby uczestników warsztatu, wynosi:
• w 2005 i 2006 r. – 100% tych kosztów,
• w 2007 r. — 95% tych kosztów
• w 2008 r. — 90% tych kosztów,
• w 2009 r. i w latach następnych — 90% tych kosztów.
Maksymalne dofinansowanie ze środków Funduszu tworzenia warsztatu terapii zajęciowej wynosi — 70%

tych kosztów.

Zasady tworzenia warsztatów
Jednostka zamierzająca utworzyć warsztat składa do właściwego, ze względu na siedzibę warsztatu, powiatowego centrum pomocy rodzinie wniosek o dofinansowanie kosztów utworzenia i działalności warsztatu ze środków PFRON. Do wniosku należy dołączyć projekt utworzenia warsztatu. Projekt zawiera min. statut jednostki zamierzającej utworzyć warsztat, zgłoszenie co najmniej 20 kandydatów na uczestników warsztatu, z określeniem stopni i rodzajów ich niepełnosprawności, plan działalności warsztatu określający metody pracy z uczestnikami warsztatu w zakresie rehabilitacji społecznej i zawodowej, zobowiązanie do opracowania indywidualnych programów rehabilitacji uczestników warsztatu, propozycje dotyczące obsady etatowej warsztatu, z wyszczególnieniem liczby stanowisk i wymaganych kwalifikacji pracowników oraz preliminarz kosztów utworzenia warsztatu i preliminarz rocznych kosztów działalności warsztatu.
Wniosek podlega merytorycznej i formalnej ocenie dokonywanej przez zespół utworzony przez starostę w centrum pomocy. W oparciu o ocenę zespołu powiat zawiera z jednostką zamierzającą utworzyć warsztat umowę określającą warunki i wysokość dofinansowania kosztów utworzenia i działalności warsztatu ze środków Funduszu.

Podstawa prawna
• Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. z 2008 r. Dz. U. Nr 14 poz. 92 z póź. zm) 
• Ustawa z dnia 21 stycznia 2005 r. zmieniająca ustawę o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych i ustawę o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 44, poz. 422);
• Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 marca 2004 r. w sprawie warsztatów terapii zajęciowej (Dz.U. Nr 63, poz. 587).

3.Turnusy rehabilitacyjne

Z turnusów rehabilitacyjnych mogą korzystać wszystkie osoby niepełnosprawne, tj. te, które posiadają ważne orzeczenie:
1. o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności lub
2. o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy na podstawie odrębnych przepisów lub
3. o niepełnosprawności, wydane przez ukończeniem 16 roku życia.

Osoba niepełnosprawna ubiegająca się o dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych kosztów uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym powinna złożyć odpowiedni wniosek o dofinansowanie, kopię orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, wniosek lekarza o skierowanie na turnus rehabilitacyjny sporządzony nie wcześniej niż 3 miesiące przed datą złożenia wniosku. Wniosek o dofinansowanie zawiera oświadczenie o wysokości dochodu w rodzinie oraz liczbę osób we wspólnym gospodarstwie domowym.
Wniosek o dofinansowanie należy złożyć we właściwym dla miejsca zamieszkania powiatowym centrum pomocy rodzinie. Jest on rozpatrywany w ciągu 30 dni od daty jego złożenia. PCPR w terminie 7 dni od dnia rozpatrzenia wniosku powiadamia w formie pisemnej wnioskodawcę o sposobie jego rozpatrzenia. Informuje przy tym o wysokości przyznanego dofinansowania bądź też uzasadnia odmowę jego przyznania.

Dofinansowanie można otrzymać tylko raz w roku kalendarzowym.

Wysokość dofinansowania waha się od 18% do 35% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim kwartale. Wysokość dofinansowania zależy od stopnia niepełnosprawności, wieku oraz sytuacji życiowej wnioskodawcy.

Osoba niepełnosprawna, która uzyskała dofinansowanie do uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym, w terminie 30 dni od otrzymania powiadomienia, nie później jednak niż na 21 dni przed dniem rozpoczęcia turnusu informuje PCPR o turnusie, w którym będzie uczestniczyła.

Aby przyznane dofinansowanie zostało przekazane organizatorowi turnusu muszą być spełnione warunki określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 22 maja 2003 r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych (Dz. U. Nr 100, poz. 926), tj. :
• 1) dane zawarte w informacji o turnusie powinny być zgodne z danymi zawartymi w rejestrze ośrodków i rejestrze organizatorów,
• 2) wybór turnusu dokonany przez osobę niepełnosprawną musi być zgodny z zaleceniami i przeciwwskazaniami lekarza, zawartymi we wniosku o skierowanie na turnus rehabilitacyjny,
• 3) ośrodek, w którym odbędzie się turnusu musi być dostosowany do rodzaju dysfunkcji osoby niepełnosprawnej.

Wyżej przywołane rozporządzenie szczegółowo określa min.: warunki, jakie powinna spełniać osoba niepełnosprawna ubiegająca się o uczestnictwo w turnusie; warunki, jakie muszą spełniać organizatorzy turnusów i ośrodki, w których odbywają się turnusy; zasady dokonywania wpisu do rejestru ośrodków i rejestru organizatorów; zakres i sposób kontroli ośrodków oraz organizatorów, a także zakres informacji przekazywanych przez wojewodę Pełnomocnikowi Rządu oraz wzory wniosków, zawiadomień i informacji. W/w przepisy regulują także tryb składania i rozpatrywania wniosków o dofinansowanie kosztów uczestnictwa w turnusach rehabilitacyjnych ze środków PFRON.
Powiatowe centra pomocy rodzinie zobowiązane są do udzielania osobom zainteresowanym informacji dotyczących ośrodków i organizatorów turnusów, którzy posiadają wpisy do odpowiednich rejestrów. Dzięki temu osoby niepełnosprawne mogą wybrać ofertę odpowiednią do rodzaju niepełnosprawności i zaleceń lekarza.
Od dnia 1 lutego 2003 r. wojewoda prowadzi rejestr ośrodków, w których mogą odbywać się turnusy rehabilitacyjne dla osób korzystających z dofinansowania PFRON a od dnia 1 stycznia 2004r. rejestr organizatorów tych turnusów. Aktualne informacje o ośrodkach i organizatorach turnusów rehabilitacyjnych, posiadających wpisy do rejestrów wojewody, od dnia 15 marca 2006 roku, dostępne są pod adresem elektronicznym: http://ebon.mps.gov.pl.
Na tej stronie znajduje się centralna baza danych, utworzona z 16 wojewódzkich rejestrów ośrodków i 16 wojewódzkich rejestrów organizatorów. Zawiera ona aktualizowane przez wojewodów informacje o ośrodkach i organizatorach, posiadających wpis do odpowiedniego rejestru wojewody.
Na stronie umożliwiono wyszukiwanie ośrodków i organizatorów według zadanych kryteriów (np. rodzaju turnusu, rodzaju dysfunkcji, adresu). Wyszukane pozycje można następnie wydrukować wraz z danymi kontaktowymi.

4. Likwidacja Barier Funkcjonalnych
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie określenia rodzajów zadań powiatu, które mogą być finansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 96, poz. 861 ze zm.), ze środków Funduszu może być dofinansowana likwidacja barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych w związku z indywidualnymi potrzebami osób niepełnosprawnych.
Realizacja powyższych zadań ma na celu umożliwienie lub w znacznym stopniu ułatwienie osobie niepełnosprawnej wykonywanie podstawowych, codziennych czynności lub kontaktów z otoczeniem.
Pisemny wniosek o dofinansowanie likwidacji wyżej wymienionych barier funkcjonalnych osoba niepełnosprawna składa w powiatowym centrum pomocy rodzinie właściwym dla miejsca zamieszkania .
O dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych mogą ubiegać się osoby niepełnosprawne, które mają trudności w poruszaniu się.
O dofinansowanie likwidacji barier w komunikowaniu się i technicznych mogą ubiegać się osoby niepełnosprawne, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności.

Dofinansowanie likwidacji barier w komunikowaniu przysługuje osobom niepełnosprawnym, które w ciągu trzech lat przed złożeniem wniosku nie uzyskały odpowiednio dofinansowania ze środków Funduszu na ten cel, tj. jeżeli osoba niepełnosprawna w ciągu ostatnich trzech lat otrzymała dofinansowanie do likwidacji barier w komunikowaniu się, to o kolejne dofinansowanie na ten cel może ubiegać się po upływie trzech lat, natomiast nie wyklucza to możliwości otrzymania dofinansowanie do likwidacji barier architektonicznych i/lub technicznych. Natomiast dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych przysługuje co roku.

Dofinansowanie likwidacji barier nie przysługuje, jeżeli osoba niepełnosprawna ma zaległości wobec Funduszu lub jeżeli osoba ta w ciągu trzech lat przed złożeniem wniosku była strona umowy zawartej z Funduszem i rozwiązanej z przyczyn leżących po jej stronie.

Ponadto dofinansowanie nie może obejmować kosztów realizacji zadania poniesionych przed przyznaniem środków finansowych i zawarciem umowy.

Wysokość dofinansowania likwidacji barier funkcjonalnych wynosi do 80% kosztów przedsięwzięcia, nie więcej jednak niż do wysokości piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia.

Przepisy przedmiotowego rozporządzenia nie definiują zakresu żadnej z barier. W związku z powyższym można przyjąć, iż:
• bariery architektoniczne to wszelkie utrudnienie występujące w budynku i w jego najbliższej okolicy, które ze względu na rozwiązania techniczne, konstrukcyjne lub warunki użytkowania uniemożliwiają lub utrudniają swobodę ruchu osobom niepełnosprawnym;
• bariery techniczne to przeszkody wynikające z braku zastosowania lub niedostosowania, odpowiednich do rodzaj niepełnosprawności, przedmiotów lub urządzeń. Likwidacja tej bariery powinna powodować sprawniejsze działanie osoby niepełnosprawnej w społeczeństwie i umożliwić wydajniejsze jej funkcjonowanie;
• bariery w komunikowaniu się to ograniczenia uniemożliwiające lub utrudniające osobie niepełnosprawnej swobodne porozumiewanie się i/lub przekazywanie informacji.

źródło: http://www.kwidzyn.epcpr.pl/index.php/niepenosprawni


10.02.2014

PFRON http://www.pfron.org.pl/pl/pfron/1,PFRON.html

Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych powstał na mocy ustawy o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych z 9 maja 1991 roku.

Obecnie działanie Funduszu jest oparte na ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych  z 27 sierpnia 1997 roku, z późniejszymi zmianami.

Środki PFRON przeznaczone są na:

- utrzymanie istniejących, a zagrożonych likwidacją miejsc pracy  osób niepełnosprawnych; http://www.niepelnosprawni.gov.pl/zatrudnienie-osob-niepelnosprawn/

-dofinansowanie zadań wynikających z rządowych, samorządowych programów na rzecz osób niepełnosprawnych;

-programy celowe,  zatwierdzone przez Radę Nadzorczą, służące rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej;

-tworzenie i funkcjonowanie poradnictwa zawodowego;

-dofinansowanie  turnusów rehabilitacyjnych, sportu, kultury, rekreacji i turystyki osób niepełnosprawnych; http://www.niepelnosprawni.gov.pl/rehabilitacja-spoleczna/turnusy/

-finansowanie w całości lub w części kosztów organizowania i działania warsztatów terapii zajęciowej; http://www.niepelnosprawni.gov.pl/rehabilitacja-spoleczna/warsztaty-terapii-zajeciowej/

-dotacje dla przedsiębiorców podejmujących produkcję wyrobów ortopedycznych, środków pomocniczych lub sprzętu rehabilitacyjnego albo usługi w tym w zakresie, na uruchomienie tej produkcji lub usług;

-finansowanie w całości lub części badań, ekspertyz i analiz, opracowywania projektów norm, a także wydawnictw i konkursów dotyczących rehabilitacji zawodowej lub społecznej;

-opracowywanie i rozpowszechnianie materiałów informacyjnych i szkoleniowych;

-dofinansowanie budowy, rozbudowy i modernizacji obiektów służących rehabilitacji;

- dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych, urbanistycznych, transportowych, w komunikowaniu się i technicznych.
 http://www.niepelnosprawni.gov.pl/rehabilitacja-spoleczna/likwidacja-barier/

http://www.niepelnosprawni.pl/

http://www.niepelnosprawni.gov.pl/

http://www.niepelnosprawni.gov.pl/organizacje-nowe/ogolnopolska-fed-organizacji-os/

http://www.niepelnosprawni.gov.pl/status-osoby-niepelnosprawnej/instytucje-orzekajace-procedur/

http://www.niepelnosprawni.gov.pl/uprawnienia-osob-niepelnosprawny/

http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/1808#.Uu0muD15N8o