Duszność w miastenii.

Cisza, wszyscy śpią a ja leżę i się boję. I nie mogę ułożyć się tak by nie czuć ucisku w śródpiersiu, nie czuć ciężaru w klatce piersiowej. Nie mogę spać w ulubionej pozycji czyli na brzuchu bo mam wrażenie że się uduszę. Nie mogę spać na boku bo czuję jakby klatka piersiowa robiła się za mała i brak było miejsca by spokojnie oddychać. Leżę na wznak na 3 poduszkach, wysoko, bo tylko tak mogę swobodnie oddychać. Od jakiegoś czasu ciągle towarzyszy mi uczucie duszności, ucisku w śródpiersiu, jakby coś tam siedziało czy na niej i nie pozwalało spokojnie oddychać. Do tego w czasie rozmowy trudno jest łapać oddech i wtedy mam uczucie jakby wszystko podchodziło mi do gardła , tam zatrzymywało się i dusiło. W dzień przeżywam to mniej - gdyż jestem zbyt zajęta innymi sprawami ale w nocy ...Boję się czasem zasnąć bo przychodzi głupia myśl, że się już nie obudzę, uduszę się.
Zgłaszałam już ten problem lekarzowi - choroba zajęła mięśnie przepony i mięśni żebrowych - ogólna szybka męczliwość powoduje szybkie osłabienie mięśni oddechowych i właśnie przepony. Przydałaby się jakaś rehabilitacja oddechowa, o której wspominają lekarze - tylko, że kończy się na rozmowie a konkretów nie ma. Nawet na turnusie rehabilitacyjnym nie było prowadzonej takowej rehabilitacji i nie wiem jak miałby wyglądać a uważam, że mogłabym sama w warunkach domowych ja przeprowadzać. Jedyne co słyszę - na razie nie można nic z tym zrobić, a w przypadku zagrożenia życia - wiadomo , do szpitala. To jest właśnie miastenia.

Duszność to subiektywne odczucie braku powietrza, trudności w oddychaniu lub zadyszki. Zależy od wielu współistniejących czynników fizjologicznych, środowiskowych, psychologicznych i społecznych. U osób zdrowych duszność może się pojawiać podczas dużego wysiłku fizycznego, natomiast u chorych występuje już przy niewielkim wysiłku lub w spoczynku. Często towarzyszy jej lęk.

Przyczyny przewlekłej duszności to na przykład:
-zwłóknienie płuc i inne śródmiąższowe choroby płuc
-przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)
-niewydolność krążenia
-choroby neurologiczne (bp. miastenia, stwardnienie boczne zanikowe).

Podział duszności w zależności od mechanizmu powstawania (w wielu chorobach duszność jest wynikiem różnych mechanizmów):
-zmniejszenie dostarczania tlenu do tkanek:
-choroby powodujące zmniejszenie ilości czynnego miąższu płuc (np. zapalenie płuc, zwłóknienie płuc, rozedma)
-upośledzenie czynności serca (zmniejszenie pojemności minutowej serca – niewydolność serca)
-niedokrwistość (zmniejszenie stężenia hemoglobiny we krwi, upośledzające dostarczanie tlenu do tkanek)
-utrudnione wiązanie się hemoglobiny z tlenem w przebiegu zatruć tlenkiem węgla lub substancjami powodującymi methemoglobinemię
-wzmożenie ośrodkowego napędu oddechowego niezbędne do uzyskania wystarczającej wentylacji (i hiperwentylacja):
-zwężenie oskrzeli – astma i POChP, nowotwory oskrzela
-zmiany chorobowe zajmujące miąższ płuc, opłucną lub ściany klatki piersiowej (powodują zmniejszenie podatności płuc) – niewydolność serca, zapalenie płuc, choroby śródmiąższowe płuc, choroby opłucnej, zniekształcenia klatki piersiowej
-kwasica nieoddechowa (zmiany metaboliczne w przebiegu np. zdekompensowanej cukrzycy)
-osłabienie mięśni oddechowych i zaburzenia przewodnictwa nerwowego oraz nerwowo-mięśniowego (przełom miasteniczny), co powoduje upośledzenie czynności mięśni oddechowych
-pobudzenie ośrodka oddechowego przez toksyny (np. salicylany)
-nadczynność tarczycy
-ból, lęk
-duży wysiłek fizyczny u osób zdrowych.
http://pulmonologia.mp.pl/objawy/show.html?id=70470